"Miecz przeznaczenia" jest zbiorem opowiadań stanowiących swoistą kontynuację przygód Geralta ze zbioru "Ostatnie życzenie", a zarazem poprzedza historię opisaną w tak zwanej sadze o Wiedźminie. Generalnie opowiadania składające się na omawiany zbiór nie różnią się niczym od napisanych wcześniej. Geralt dzięki swojej sile, odwadze i inteligencji walczy z potworami bądź w inny sposób stara się pomagać ludziom. Świat, w którym rozgrywa się akcja, jest przedstawiony w sposób niezwykle plastyczny, co sprawia, iż można go sobie bez większych problemów wyobrazić. Książka przesiąknięta jest emocjami, marzeniami i wartościami. Na kartach opowiadań widzimy miłość, poświęcenie, honor, determinację spowodowaną zamiarem udzielenia pomocy ukochanemu, przywiązanie do własnej ziemi.

Niestety, tak jak "Ostatnie życzenie", również te opowiadania nie mogą być traktowane jedynie pozytywnie! Pełno w nich agresji, nienawiści, upokarzania ludzi, a także wkurzającego swoją swobodą i wyrzeczeniem się tabu stosunku do płciowości i seksu! Tak być nie powinno. Jaskier i inni ludzie irytują swoją demoralizacją, praktycznie co chwila mówiąc o wygladzie piersi tej czy innej kobiety, bądź nawet o jeszcze bardziej inntymnych kwestiach. Rozumiem, że dorosły człowiek ma swoje potrzeby, ale żeby zaspokajał je z każdą kobietą, jak robi to Geralt?! A jeżeli już, to po co te przygody ze szczegółami opisywać? Jednym słowem, Sapkowski na własne życzenie nie jest pisarzem, którego książki trafiałyby do większej liczby osób niż wąskie grono pasjonatów fantasy!