Komentarze użytkownika Henrik

demokracja to najpiękniejsza rzecz jaką wymyśliła ludzkość!

nie przekonałaś mnie, bo tekst nadal jest w "Różnościach" (: ale dziękuję za próbę

i nie pisze dla własnej przyjemności a w duchu schopenchauerszowskim!

nie jestem rozgoryczony, kropka

ja się nie denerwuję. Wyrażam opinię, że tekst został niewłaściwie umieszczony i dlatego nie będę się darmo produkował.

Sowa, bądź pewna, że żadnej recenzji, opinii, korekty już nie wyrażę w biblionetce, dopóki mój tekst na temat "Idioty" nie znajdzie się w "Recenzjach" na pierwszym miejscu. Pozdrawiam

tzn. klawiaturą

Powiem krótko: Czajka, Ty chyba nie panujesz nad piórem.

Moim zdaniem powinno zostać zaznaczone w recenzji, że fragment pochodzi od Maraia.

powinno być: (...) Powrót do "zdrowych" siłą rzeczy może być dla Myszkina tylko chwilowy (...)"

"oryginalna" - no tak oczywiście.

Tak jak powiedziałem bardzo ładna recenzja i orginalna. Ale czy aby tego fragmentu nie było w książce: "(...) Jest to cisza lasu tuż przed świtem, kiedy noc jeszcze nie zabrała dzikich namiętności, a dzień jeszcze nie przyniósł spokoju i zrozumienia, cisza, kiedy jeleń zastyga nieruchomo tuż przed myśliwym z opuszczoną jeszcze bronią."? No właśnie, ciekaw jestem.

Bardzo ładne porównanie, kojarzy mi się z jakąś podróżą pociągiem po latach. Jestem zawsze szczęśliwy, gdy się spotykam z czymś szczególnie wartościowym, co pozostaje na lata.

Czajka, no i coż z tego, że jesteś z miasta? Możesz mi to wytłumaczyć?

No bo Wy, najwidoczniej, nie rozumiecie, że uśmiech może mieć różne oblicza. A są też i uśmiechy bolesne. Kiedyś może to zrozumiecie, a może los wam tego zaoszczędzi.

Dziękuję Krasnal, że mi wszystko wytłumaczyłaś. Pozdrawiam

Doprawdy nie rozumiem. Dlaczego ich nie znosisz? Bo inaczej uznam, że to jakieś fixum-dyrdum z Twojej strony. Przecież użycie nawiasu, czasem jest konieczne. Ja np. je stosuje, bo zależy mi na zwięzłości wypowiedzi (szanuję swoich czytelników). Tak, żeby krótki tekst wywoływał różne skojarzenia i dawał asumpt do dalszych rozważań.

To może dlatego, że do "Wujaszka Wani" mam ogromny sentyment. Przeczytałem go jeszcze jako zupełnie młody człowiek. Byłem wówczas na II roku ekonomii i gdy przeczytałem tę książkę w Bibliotece Narodowej wyszedłem z niej jako jeden z najszczęśliwszych ludzi na świecie, wszystko wówczas stało się znów dla mnie przez długi czas niezwykłe. Pozdrawiam

A już sprawdziłem, prawie 52 000 osób!

Harey, czy może wiesz ile osób uczestniczy w Biblionetce. Pytam, bo jestem tu od niedawna i bardzo mi się tu podoba, świat tu jest taki bardzo "poukładany".

Verdiana, spytam tak poza recenzją Harey - dlaczego mówisz nawiasom stanowczo NIE? Tak pytam z ciekawości.

Ładna recenzja, ale według mnie o jeden akapit za dużo. Pozdrawiam

Dziś to nie jest możliwe, w dobie agencji śledczych, wywiadowni i podsłuchów. Ale dawniej napewno tak, bo ona mówi prawdę o mechanizmach funkcjonowania społecznego świata i natury ludzkiej! Ta książka jest niedoceniana, a przecież Dołęga-Mostowicz to nasz Gogol.

Dlaczego ze mną nikt nie chce rozmawiać?

masz Ci los, no i ktoś tutaj wyszedł na mądrale..

Zapytanie nie musi się kończyć pytajnikiem - nie wiesz o tym?

ale ja się pytałem o "Błogosławioną ziemię" i "Starego".

Wiesz, muszę przyznać, że recenzja bardzo ładna i orginalna.

taki obrażalski to ja nie jestem :)

Nie, nie czytałem, ale za to słyszałem w Teatrze Wyobraźni na Jedynce bądź Dwójce Polskiego Radia, jakieś 3 lata temu. I sztuka niczego sobie. Ja odczytałem wówczas tę sztukę jako wyraz potrzeby każdego, ale to każdego człowieka, wewnętrzego ładu. A dopóki tego ładu nie ma to człowiek źle sypia i boli go wiecznie głowa (tak jak mnie teraz). P.S. niegrzecznie jest odpowiadać pytaniem na pytanie.

ale jakby człowiek żył cały czas w ciszy to w końcu niewiedziałby czym ona jest. To tak jak ze światłem i cieniem (żadne odkrycie:).

jakieś myśli jednak ważne i istotne musiały się jednak tam pojawić. Ja np. obejrzałem kiedyś taki film "Dawno temu w Ameryce" i w tym filmie nic przez (chyba) 3 godziny sie nie działo, ale koniec był taki, że cała ta niezrozumiała fabuła stała się nagle wielką przypowieścią o ludzkiej samotności.

Przepraszam, ale moim skromnym zdaniem opisywanie w książce lub w filmie ciszy jest "bezsensu"! Ona może być tam tylko jakim takim tłem, ale nie może stać się ideą dzieła. Bo dzieło musi składać się z głębi myśli..