Użytkownik: alabaster

Do sięgnięcia po „Widmopis” skłoniła mnie lektura świetnego „Snu_numer_9” i chęć przeżycia porównywalnej przygody. Tymczasem już po lekturze pierwszego rozdziału było wiadomo, że to zupełnie inne bajki. Różni je sama konstrukcja: „Widmopis” składa się z dziewięciu pozornie niezwiązanych ze sobą rozdziałów, które przy wnikliwej lekturze wchodzą ze sobą w pewien specyficzny dialog. Każdy rozdział pozostaje samodzielną historią, rozgrywającą się w precyzyjnie zlokalizowanej przestrzeni. Ich różnoro...

Pisarstwo Margaret Atwood jest bardzo konsekwentne. Jej powieści są wykładnią własnego szkieletu światopoglądowego, ale też pozwalają śledzić ewolucję, którą Atwood przechodzi, z imponującą różnorodnością kreśląc sylwetki ludzkie w kolejnych powieściach. Jej bohaterkami są przede wszystkim kobiety, czy, ściślej rzecz ujmując, "kobieta w świecie". Kobieta pojedyncza. Nie jako odzwierciedlenie cech zbiorowości - zawsze indywidualna. Intensywność tego kobiecego świata buduje za pomocą "mocnych" int...

Bywają lektury wywołujące szczególny rodzaj niechęci, która jednak każe wbrew sobie brnąć w tekst do ostatniej kartki. A jeśli dochodzi do tego głębokie przekonanie, że raz rozpoczętej książki nie wolno odkładać, póki się jej nie skończy, ma się dużą szansę na zauroczenie powieścią Atwood. „Opowieść podręcznej” to antyutopia pozornie stworzona na wzór Huxleya, Orwella, Lema czy Goldinga. Atwood opowiada historię o metodach podporządkowywania sobie drugiego człowieka poprzez sprytne manipulow...

Pierwsza polska edycja dzienników Anaïs Nin w 1976 roku wywołała taką falę oburzenia śmiałością duchowego ekshibicjonizmu pisarki, że kolejne wydanie, uzupełnione tym, co odrzuciła ówczesna cenzura, ukazało się dopiero 10 lat po światowej premierze. Zgodnie z ostatnią wolą Nin „Henry i June” jest epilogiem jej pisarskiej twórczości, zawierającym pominięte przy pierwszym wydaniu fragmenty dziennika. Na ich podstawie Philip Kaufman zrealizował w 1990 roku świetny film pod tym samym tytułem z Marią...

To jedna z ważniejszych książek, jakie przeczytałam. Napisana przez jedną z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych postaci XX wieku. Eseistkę, powieściopisarkę, scenarzystkę, reżyserkę, wnikliwą komentatorkę diagnozującą choroby współczesności, wreszcie kobietę, która stoczyła podwójną walkę ze śmiertelną chorobą, najpierw z rakiem piersi, potem z białaczką. Sontag przez swoją twórczość dzieliła się ze światem wielką życiową mądrością, dążąc do intymnego spotkania z drugim człowiekiem....

„Norwegian Wood” to intymna historia o młodych ludziach, odkrywających znaczenie słów: miłość, przyjaźń, samotność, śmierć. Fabuła, oparta na retrospekcji wydarzeń, rozgrywa się na tle politycznych i społecznych przemian związanych ze studencką rewoltą 1968 roku. Młody bohater, Toru Watanabe, jest zawieszony w dwóch równoległych rzeczywistościach: między bezpiecznym światem dzieciństwa a atrakcjami studenckiego życia w Tokio. Podążając jego śladem, odkrywamy szczegóły niezwykłej przyjaźni łącząc...

„Sprawa osobista” Kenzaburō Ōe, laureata Nagrody Nobla z 1994 roku, jest oparta na osobistych przeżyciach pisarza, którego syn Hikari urodził się z poważną wadą neurologiczną. Niespełna 200-stronnicowa powieść to historia 27-letniego mężczyzny imieniem Ptak, oczekującego narodzin swojego pierwszego dziecka. Bohater, nieprzygotowany na powiększenie się rodziny, kurczowo trzymający się wspomnień „utraconej młodości”, jest przekonany o swojej „nieprzystawalności” do nowych ról społecznych, jakie pr...