Teksty i komentarze

“ Takim jestem i takim musi mnie przyjąć, nie mogę wykroić z siebie innego człowieka, który nadawałby się może lepiej do przyjaźni. ” — Franz Kafka; Wyrok.

“ Czekanie to najbardziej żałosne uczucie na świecie. ” — Norah Jones

“ Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich ” — Andrzej Sapkowski - "Krew elfów"

“ Ale pewnego dnia chciałbym żyć, robiąc coś dobrego, a nie tylko unikać robienia tego, co złe. ” — Chuck Palahniuk

Mam nadzieję, że ciacho ma wisienkę:) Wszystkiego najlepszego! Wiesz, zawsze podziwiałam Twoją zorganizowanie czasowe:) Dom, dzieci, mąż i przy tym wszystkim książki. Oby tak dalej!

“ Wybór niesie za sobą ryzyko: podejmując decyzję, trzeba porzucić wszystkie inne możliwości ” — Joanne Kathleen Rowling - Trafny wybór

“ Z przeszłością należy się rozstać nie dlatego że jest zła, ale że jest martwa ” — Anthony DeMello

“ Sa­mot­ność, praw­dzi­wa sa­mot­ność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo. ” — Erich Maria Remarque (Paul Remarque)

Pisz częściej, istotniej i wyraźniej .

“ Nie lubię opowiadać o swoich planach - przyszłość jeszcze nie jest nasza, nie wiemy, co się wydarzy. ” — Marcin Dorociński na łamach czerwcowego „Sensu"

Wszystkiego książkowego. ;)

Ciacho pyszne, mniam, mniam! Jeszcze 99 lat tutaj z nami wszystkimi Ci życzę! :)

Ho-ho-ho-ho, w tym roku jestem pierwsza! Czy ciacho jest może bezowe z kremem kawowym? Jeśli nawet nie, to i tak się ukradkiem oblizuję, a Tobie życzę 9x n, gdzie n=nieskończoność (psianoga, nie da się wstawić właściwego symbolu!), lat w Biblionetce, pełnych radosnych spotkań i coraz to ciekawszych lektur!

9 lat! Ciacho dla wszystkich :)

Na początek muszę się przyznać, że przeczytałam dopiero dwie książki z cyklu Zofii Staneckiej o Basi: Basia i podróż i Basia i moda. Mogłoby się wydawać, że to trochę mało na wydawanie opinii o całej serii. Jestem jednak przekonana, że to, co urzekło mnie w tych dwóch tomach, jest obecne także w pozostałych. Basia jest zupełnie zwyczajną małą dziewczynką. Ma mamę, tatę i dwóch braci. Przeżywane przez nią przygody również są zwyczajne: wyprawa ...

A, ja bym jeszcze powiedziała, że nie uroki klasyki, a uroki życia ;) Ze wszsytkim tak jest, nie tylko z klasyką, że zdania potrafią mocno się różnić, odczucia diametralnie rozbiegać.

Ale nie mam misji przekonywania kogokolwiek do czegokolwiek. Ja tylko się dzielę swoimi wrażeniami, jak ktoś zechce spróbować - git, jak nie - też git.

Simon obserwował matkę z nieodgadnionym wyrazem twarzy, gryząc jabłko. - Mielibyśmy u niego zamieszkać? - Zatrzymać się na pewien czas. Tak jakbyśmy przyjechali w gości. - Moe też? Na dźwięk swojego imienia Moe chwycił w zęby ulubioną piłkę tenisową i wetknął wielki łeb Simonowi pod pachę. - Tak, na pewno. - Świetnie – Kopnął piłkę, by skłonić psa do pościgu i sięgnął po winogrono. – Podoba mi się tam. Można się fajnie pobawić. - Będziemy ...

A mi się "Jane" z kolei nie podobała ani trochę ;). Uroki klasyki. Ale do Pilipiuka nawet Ty mnie nie przekonasz:P

"Bidulo moja kochana, Ty tam, a ja tutaj marzniemy, tęsknimy i źle nam bez siebie". Intymne listy pomiędzy kochankami od zawsze wzbudzają ciekawość i pobudzają emocje czytelników. W przypadku osób, które w jakiś sposób przyczyniły się do rozwoju szeroko pojętej kultury, lektura prywatnej korespondencji wzbudza różnorakie uczucia. Zapoznanie się po prawie osiemdziesięciu latach z intymnym życiem znanego polskiego poety Władysława Broniewskiego...

Z żalem oddawałam Smoka.. bardzo fajna książka, mam nadzieję, że Joli też się spodoba :).

Heh, to mi przypomniało - gdzieś w okolicach liceum czy studiów dojeżdżałem czasem do Wawy tym samym autobusem, co moja mama do pracy. Autobus zajeżdżał już dość zatłoczony. Pewnego dnia udało mi się wbiec i zająć jedyne wolne miejsce plecakiem, aby moja mama mogła sobie usiąść (ona kupowała dla nas bilety). Zanim zdążyła się przepchnąć, jakiś facet w wieku około 50 bezceremonialnie zepchnął plecak i sam usadowił swoje tłuste 4 litery. Zwróciłem ...

Kiedyś, jak byłam jeszcze nastolatką, miałam dość przykrą sytuację w autobusie miejskim do którego wsiadłam z dwoma koleżankami. W autobusie były dwa miejsca wolne więc one usiadły a ja stałam obok. Na jednym z przystanków wsiadła babcina, nikt jej nie ustąpił. Pan (ok. 50-tki), który siedział blisko moich koleżanek zaczął krzyczeć na nie i ubliżał, jakie one złe i niewychowane. Dziewczyny się zmieszały, jedna wstała i ustąpiła miejsca kobiecinie...

Kiedyś ustępowałam miejsca mamom z dziecinkami w celu: mama siada a dziecię na kolanach plus siaty z zakupami. Raz usiadł bachor*; oczywiście zaprotestowałam, nie dziecku ustąpiłam - wszystkie dziecinki (normalne też), nawet te wracające z przedszkola (wiem z doświadczenia) mają więcej siły i energii niż dorośli o każdej porze. Teraz już nie muszę, to mnie ustępują. :-D ________________________ * Nieposłuszne, krnąbrne, złośliwe, ...

Dziękuje za opiekę nad moimi książkami i pokierowanie ich we właściwe ręce :) Mogą wędrować póki zaś Was nie spotkam. Wasze książki są bezpiecznie u mnie i chyba jakieś postanowienie noworoczne podejmę, coby w przyzwoitym czasie wszystkie oddać. Pozdrawiam i do zobaczenia!

Wiedziałam, że masz dobre serduszko :*.

Mój "Rok w Prowansji" był u Ciebie? Tak tylko pytam, bo już od dawna nie mam kontroli na własnymi czynami. :-))) Możesz pożyczać, komu chcesz, czyli vichi ma oficjalne pozwoleństwo właścicielki. A jeśli na następnym Waszym spotkaniu ktoś wyrazi chęć - to proszę bardzo, Prowansja może iść w le lud. Buźka.

77. Między tęsknotą lata a chłodem zimy - 4.5 78. W innym czasie w innym życiu - 5.0 79. Rapsodia: Dziecko krwi (ponownie) - 4.5 80. Proroctwo: Dziecko Ziemi (ponownie) - 4.5

Naciśnij mnie (4,0) Sceptycznie podchodzę do "książek interaktywnych". Na szczęście ta jest interaktywna tradycyjnie (pocieramy kartki, trzęsiemy książką, dmuchamy i klaszczemy). Widząc entuzjastyczne nastawienie najmłodszych odbiorców, przyznaję, że pomysł jest dobry. Blizny po ewolucji: Co nasze ciała mówią nam o pochodzeniu człowieka (3,5) Autorka z publicystycznym zacięciem przedstawia hipotezę "wodnej małpy" wywodzącą pochodzenie gatunk...

No właśnie. Mnie też nie przekonuje płytka autopsychoanaliza autorki. Powieść jednak niezła.