Teksty i komentarze

Ja mam Kindle'a spisuje się dobrze natomiast nie zastępuje on prawdziwej książki. Brak tego specyficznego zapachu, możliwości kolorowania cytatów, robienia notatek - chociaż to akurat można zrobić na e-czytnikach, ale jednak to nie to samo.

O! dzięki za sprostowanie :)

Ekranizacja tej książki jest jedną z niewielu, które według mnie są lepsze od samej książki. A to są naprawdę wyjątkowe sytuacje, które można na palcach jednej ręki zliczyć. I tak, powiem to - Sparks jest nawet gorszy od Meyer.

Czy wy również lubicie zaznaczać swoje ulubione fragmenty, cytaty w książkach? Wiem, że to niszczy książki dlatego wybieram mniejsze zło i zamiast zakreślaczy używam cienkopisów, które delikatnie wyróżniają ulubiony fragment :)

Ewidentna pomyłka te 12 lat. Maturę pisałem w 1990 i też omawialiśmy "Biblię" - była obowiązkowa (oczywiście nie cała, wybrane fragmenty i ogólna wiedza o całości, myślę jednak, że i obecnie nikt nie omawia szczegółowo wszystkich, czy chociaż większości ksiąg) w pierwszej klasie liceum.

Masz super robotę :) Też chcę taką :)

Moniko, moja uwaga dotycząca lekcji była skierowana raczej do użytkownika Bubol i pytania o prowokację. Od kiedy Biblia jest lekturą szkolną, temat tego typu nie powinien dziwić. Ja osobiście nie miałam omawianej Biblii w szkole, a mam orientację o czym ona opowiada. Tak, jak mówisz, nasza kultura oparta jest na przesłaniu jakie ona niesie, zatem znam ją lepiej niż Koran czy Bhagawadgitę, abstrahując od spraw wiary.

1/ Wielki miałam kłopot (mam) w przeniknięciu niektórych stwierdzeń - i tutaj, i gdzie indziej (w pierwszym czytaniu Twych odpowiedzi nie odnajdywałam w sobie konceptu jak to rozpisać, rozgryźć, bo tak się zapętliły Twe słowa w mym odbiorze, że i z pojedynczych zdań, nie mówiąc już o złożonych, wyłaniało się niekiedy niespójne myślenie, bardzo byłam zdumiona tym, co żeś zobaczył w mych słowach, tak w jednym, jak w mym drugim komentarzu. A już w...

Zawiodę i stwierdzam, że nie jest to żadna prowokacja. Niemniej jednak wiem czym jest Stary Testament. Kończę czytać Nowy Testament i powiem, że można parę rzeczy się dowiedzieć (cuda Jezusa, drogi misyjne św. Pawła, armagedon). Znajdują się w niej: Ewangelie, Dzieje apostolskie i Listy. A i jeszcze Apokalipsa św. Jana. Można streścić? Jednak można. Aż tak trudno streścić Stary Testament? Ogólnikowo oczywiście. Wcale nie każę wam opisywać ...

Też, aczkolwiek Biblia jest w szkole omawiana od ca 12 lat. Nie wszyscy więc mieli ją na lekcjach.

Jak najbardziej stwierdzenie faktu! Biblia, poza wartością religijną, jest także dziełem literackim oraz jak zauważyłaś - historycznym.

Witam, Czytałem kiedyś powieść satyryczno-psychologiczną, polskiego autora, w mojej ocenie świetną, a obecnie chciałbym ją kupić i podarowac w prezencie jednej osobie lecz nie pamiętam ani tytułu ani nawet autora. Akcja toczy się w polsce komunistycznej. Pamiętam że bohater tej powieści jakimś trafem wkręcił się do pracy w radiu i dzięki różnym zbiegom okoliczności wszyscy zaczynają podejrzewać że ma on "mocne plecy" albo nawet że jest "podst...

Nie wiem, jaką intencję miała Pani Wu, ale ja to odebrałam po prostu jako zdziwienie, że można aż tak nie orientować się w kwestii Nowego i Starego Testamentu - właśnie dlatego, że to w szkole jest:)

- To, co najważniejsze - Arivald z Wybrzeża - Cudak z Cudakowego Lasu - Czarodziejki Chaosu - Arivald i wiedźmy - Ani słowa prawdy - Nie wszystko złoto, co się świeci (i na odwrót) - Robaczek Świętojański [Prószyński i S-ka, 2000]

Wydaje mi się, że niepotrzebnie się oburzasz (indoktrynacja raczej była w kontekście lekcji religii w szkole niż znajomości Biblii). Chociaż to ciekawe, ja też nie chodziłam na religię, a żadnych lekcji etyki nie było w zamian. Więc można uniknąć tej szkolnej 'indoktrynacji'. Moje dziecko też teraz nie chodzi na religię, siedzi z innymi niechrześciajnami (bo niekoniecznie ateistami) w świetlicy (i bardzo to sobie chwali; ja miałam mniej szczęścia...

"Dzieci Sztormu" to bestesellerowa seria Merete Lien, autorki niezwykle popularnej również w Polsce sagi "Zapomniany Ogród". Akcja serii rozgrywa się na przełomie XVIII i XIX w. na niewielkiej norweskiej wyspie Jomfruland. Siedemnastoletnia Agnete, córka ratownika morskiego, wbrew woli rodziców związuje się z Johannesem - pięknym i tajemniczym myśliwym. Jednak w nawiedzających ją wizjach dziewczyna dostrzega, że to nie Johannes jest jej prze...

"Religijnej indoktrynacji"???? Nie byłam na ani jednej lekcji religii w swoim życiu (ani etyki) i wiem, "o czym jest Stary Testament", jeśli można powiedzieć, że jest on "o czymś". Z czegoś wywodzimy przecież swoją tożsamość kulturową. Wydawało mi się, że zarówno z ST+NT (brrr, jak to brzmi), jak i z kultury Antyku, Renesansu, Baroku. I innych. Ale jeśli dla kogoś znajomość lub nieznajomość ST to kwestia szczęścia, religijnej indoktrynacji lub j...

Melduję, że książka wyruszyła dziś do Wiridiany.

Nie wiemy tylko, czy k@rol1 czyta ST na lekcję j. polskiego, czy faktycznie na zajęcia na uniwersytecie. A swoją drogą, rzeczywiście da się traktować Biblię jako wiarygodne źródło historyczne? Spotkałem się z opiniami, że wiele opisanych w niej wydarzeń nie znajduje potwierdzenia w kronikach historycznych. Znowu proszę o wyprowadzenie mnie z błędu, jeśli się mylę.

Raczej bez opisu postaci. My na uniwersytecie korzystaliśmy z Biblii jako ze źródła historycznego. Więc traktujesz bardziej jak kronikę niż beletrystykę.

Piszesz o tym, jako o czymś złym, czy po prostu jako stwierdzenie faktu?

Rozumiem, ale nieco dziwi mnie, że ktoś może autentycznie nie wiedzieć o czym jest ST... Ale może niepotrzebnie się dziwię. Być może są jednak w tym kraju szczęśliwcy, którym udało się uniknąć religijnej indoktrynacji i zamiast lekcji religii mieli etykę? Tylko pozazdrościć, nie każdy miał taką możliwość. Ciekawi mnie, swoją drogą, jak wygląda omawianie Biblii (całości?) jako dzieła literackiego. Robi się np. plan ramowy, albo charakterysty...

Hm...przecież teraz w szkole na języku polskim omawia się Biblię, jako dzieło literackie.

"Pamiętnik" to druga książka po jaką sięgnęłam tego autora. Historia 'wielkiej miłości', która wiele lat musi czekać na spełnienie, a wszystko przez zbieg okoliczności. Podobała mi sie atmosfera domu Noaha, ciszy, spokoju i samotności. Zakończenie też było mile zaskakujące. Jednak generalnie nie przekonuje mnie to.

"Śpiąca laleczka" to typowe czytadło. Wciąga, więc szybko się czyta. Tak jak piszesz dużo jest nagłych zwrotów akcji, co jeszcze bardziej zaciekawia. A agentce Dance, tylko pozazdrościć umięjętności rozszyfrowania drugiego człowieka.

Czy to jakaś prowokacja?

Niedługo skończę Nowy Testament. Książka dość ciekawa. By the way. Jak się ma ST do NT? Słyszałem, że ST jest dużo dłuższy? Jak bardzo? Czy też jest ciekawy? Niech się ktoś wypowie.

Moim zdaniem jak najbardziej.

9 maja Prószyński otworzył polską stronę autorki: http://www.jodipicoult.pl/

Podobał mi się klimat tej książki: samotny człowiek walczący z przeciwnościami losu. Ktoś napisał, że w tym opowiadaniu słowa nie trzymają się kupy. Przyznam, że i ja odniosłem takie wrażenie, ale autor ma po prostu taki styl.