Teksty i komentarze

Aniu, świetna relacja, uśmiałem się serdecznie. Szkoda, że ominął mnie Wasz panel, bo tematem jestem żywo zainteresowany, ale niestety nie umiałem się rozdwoić. Szkoda, że nie mam takich umiejętności jak pan Kleks - wiesz, wyjąć oko, wsadzić szkiełko i wysłać oko na panel, żeby wszystko wiedziało. Ja jeszcze dodam do Twojej relacji małą scenkę rodzajową, której nie zamieściłem we wspomnieniach z biby (z wiadomych względów - biba to biba a tar...

Sięgnęłam po książkę zachęcona Twoją recenzją. Zakochałam się w filmie Miyazakiego od pierwszego obejrzenia i oglądałam go już tyle razy, że znam na pamięć większość dialogów. Film jest wielowarstwowy i za każdym razem odkrywam w nim kolejne odwołania, których wcześniej nie zauważyłam. Gdy przeczytałam, że książka wyjaśnia sporo rzeczy, które w filmie są przedstawione w niejasny sposób, od razu zaczęłam czytać. Z każdą stroną byłam bardziej rozcz...

Ja chętnie, rzecz jasna. Gdzie i o której?

I kolejne Targi Książki w Krakowie za nami:( Zaczynam mieć wrażenie, że mój ukochany Kraków nie odwzajemnia moich uczuć, bo po raz kolejny powitał mnie lejącymi się z nieba hektolitrami wody... Miało to swoją dobrą stronę, bo paskudna aura zniechęciła chyba część potencjalnych targowych gości i bez większych problemów można było wejść na teren imprezy, a i do szatni wielkiej kolejki nie było. Tym razem w wyprawie towarzyszyła mi Kasia, moja k...

Po 7,5h podróży jestem w stanie dziś powiedzieć tylko tyle, że to była moja najlepsza impreza biblionetkowa. "Lubię to" jest przereklamowane, gdyż nie oddaje w najmniejszym stopniu moich uczuć. A o tych napiszę jutro - jak się wyśpię;)

Zapuściłam się. Może będzie trzeba odświeżyć akcję jak trochę mi się kolejki zmniejszą. ;)

Reporterka Alicja Tabor wraca do Wałbrzycha, miasta swojego dzieciństwa. Osiada w pustym poniemieckim domu, z którego przed laty wyruszyła w świat. Dowiaduje się, że od kilku miesięcy w Wałbrzychu znikają dzieci, a mieszkańcy zachowują się dziwnie. Rośnie niezadowolenie, częstsze są akty przemocy wobec zwierząt, w końcu pojawia się prorok, Jan Kołek, do którego w biedaszybie przemówiła wałbrzyska Matka Boska Bolesna. Po jego śmierci grupa zbuntow...

Dzięki. ;)

„Życie powinno sprawiać ci przyjemność, a twoim przeznaczeniem jest spełnianie marzeń. Nie ma nic bardziej satysfakcjonującego, niż celowe dostrojenie się do tego, o czym marzyłeś” Na pewno większość z was słyszała o książce Rhondy Byrne „Sekret”. Jej idea prawa przyciągania to już chyba kultowa, rewolucyjna teza, która porwała miliony ludzi na całym świecie. Mało osób jednak wie, że autorka swoje twierdzenia oparła w dużej mierze na naukach...

Przeczytałam całość i mogę teraz już zrobić listę moich ulubionych par i postaci. Tak jak się spodziewałam pierwsze dwa miejsca się nie zmieniły :) 1. Dominik i Villemo (Jakoś urzekła mnie ta ich tęsknota; Villemo, która tak bardzo o niego walczyła. W każdym bądź razie nikt ich nie przebił, aż do końca) 2. Cecylia i Alexander Paladin oraz Tengel i Silje 3. Linde Lou i Christa Lind (Jak ktoś czytał to wie, czemu są na trzecim miejscu ) 4. ...

;)

Dopisałam. :-)

A ja jeszcze nieśmiało dodam temat Eliot: Książki wysoko ocenione przez kilka osób :)

... pełne bakalijek. Chociaż taka baklaijka może być być ciekawa jako dodatek.

Niby Kraków niedaleko, a mnie ciągle nie po drodze. Pora to zmienić, tym bardziej, że synusia i synusiową w Kraku posiadam. Odpada zerkanie na zegar, "bo mi ostatni pociąg ucieknie"; a tramwaj nie se ucieka.:-) Relacja przecudnej urody, smakowita i soczysta - zapisuję się w kolejkę na mizianie pytona. Ściskam Was, Petitkolubisie* ---------------- * czemu nie Jeżyki? Czekoladkowe, pełne baklaijek i pyszniutkie. A na petitki to się kied...

Jeśli miałaś to od kogoś ze Śląska, to najprawdopodobniej moje. Pożyczałam Reniferze chyba w Toruniu. Ale już do mnie dotarło kilka dni temu, drogą "Szrekową". :) Czyżby było niepodpisane?

Bardzo fajny pomysł, ja niedługo zaczynam dziewiątą część o Fandorinie, więc chętnie się dołączę. Trochę abstrahując, nie uważacie, że ostatnio kryminały są wydawane "na ilość"? Ciężko znaleźć w tej kategorii coś oryginalnego i naprawdę godnego uwagi.

Pewnego dnia Ellen Gleeson znajduje w skrzynce pocztowej ulotkę "Czy widziałeś to dziecko?". Początkowo nie zwraca na nią większej uwagi i zamierza ją nawet wyrzucić, ale coś nie daje jej spokoju, zmusza, by spojrzeć na nią jeszcze raz. Widok mrozi jej krew w żyłach. Chłopiec z ulotki wygląda dokładnie tak samo jak jej adoptowany synek, Will. Rozum podpowiada jej, żeby zignorować całą sprawę, skoro adopcja została przeprowadzona całkowicie leg...

Kobiety odnoszą dziś zawodowe sukcesy na równi z mężczyznami. Zarządzają dużymi firmami, zasiadają w senacie i wykonują precyzyjne operacje na ludzkim mózgu. Niestety padają też coraz częściej ofiarą facetów,którzy chcą się dobrać do ich konta zamiast do ich wdzięków... Miłość, pieniądze i równouprawnienie w nowej, wyjątkowo zabawnej odsłonie. Melanie Banks, finansistka z Manhattanu, wprost ubóstwia swojego męża Dana Swaina, zawodowego fu...

Brian Jackson wierzy w to, że uczestnictwo w popularnym turnieju wiedzy pomoże mu zdobyć serce uniwersyteckiej piękności Alice Harbinson. Plan nawet mógłby się powieść, gdyby nie jego wrodzone szczęście do...pecha. Najpierw feralne eliminacje, potem niefortunnie ulokowane uczucia i wreszcie finałowa kompromitacja. Brian poczuł na własnej skórze, że wiedza to nie mądrość, zauroczenie to nie prawdziwa miłość, a dobry początek wcale nie gwarantuj...

"W 2000 r. Pierre Bayard napisał książkę Who Killed Roger Ackroyd? (Kto zabił Rogera Ackroyda?), w której przedstawia alternatywne rozwiązanie zdarzeń z powieści" - zdanie pochodzi z Wikipedii. Zna ktoś może tę książkę?

Nowy Jork, lotnisko Kennedy`ego. Madeline i Jonathan nigdy wcześniej się nie spotkali. Ona jest paryską kwiaciarką, on - słynnym szefem kuchni, który niedawno utracił żonę i sieć restauracji stanowiącą dorobek życia; teraz prowadzi skromne bistro we włoskiej dzielnicy San Francisco. Gdyby nie incydent na lotnisku, żadne nawet nie wiedziałoby o istnieniu drugiego. Biegnąc do wolnego stolika w zatłoczonym barze wpadają na siebie i przez przypadek z...

Biedna pracująco-szkoląca się reniferze szlocha teraz z żalu, że nie mogła w tym spotkaniu uczestniczyć.. buuuuuuuuuuuuuuu.. :'(.

Książkę właśnie przeczytałam. Ten drugi raz dzięki tobie, Michale :))) Podobała mi się. Według mnie jest taka, jak wszystkie pozostałe, czyli bardzo dobra. Napisana w specyficznym dla Musierowicz stylu, który trzeba zaakceptować i polubić: trochę smutna, miejscami dowcipna, odzwierciedlająca jakiś kawałek życia bohaterów. Jedyne zastrzeżenie, jakie mam to postać tytułowej Magdusi, która wypadła jakoś tak blado. Natomiast Józinek i Ignacy byli za...

Z dzieciństwa pozostało mi mgliste wspomnienie filmu - mgliste, ale bardzo, bardzo pozytywne. Jak na mnie to całkiem dużo, bo zwykle zapominam wszystko i szybko :). Sięgnęłam po książkę z wielkimi nadziejami, tym bardziej, że adaptacji do ściągnięcia nigdzie nie mogłam znaleźć (choć, przyznaję, łatwiej mi czytać, niż przedzierać się przez internetowe zasoby). Początek nader obiecujący - postać Ruth zarysowana bardzo wyraziście, jej męża i filigr...

"W dniu, gdy dzieci spotkały się, by uknuć śmierć nadzorcy, w głowie dziewczynki-podmieńca zrodziła się decyzja, by ukraść smoka i uciec. Wtedy jednak jeszcze o tym nie wiedziała". Tymi słowy Michael Swanwick wprowadza nas w niezwykłą krainę najmroczniejszej fantasy, erotycznych snów i przemysłowych czarów - równając się skoncentrowaną siłą i unikatowością wizji ze swoim nagrodzonym Nebulą arcydziełem "Stacje przypływu". Jane jest ludzkim...

O jejku. O kuźwa. O święty Barnabo. Miauczę i jęczę i ogień mnie wypełnia, a ręka świerzbi... żeby pozbyć się tej książki. ;) Szczegóły opaplowałam - komentarz raczej dla tych, którzy czytali (może nieprzesadnie, ale żeby się ktoś nie zasugerował przedwcześnie). :) (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

Zależy co kto lubi. :) Nie lubię płakać przy książkach, nie lubię, gdy mnie przygnębiają. Choć od razu zaznaczam, że i tu znajdzie się przysłowiowy wyjątek potwierdzający regułę - np. jedną z najlepszych powieści spośród tych, które kiedykolwiek czytałam jest Trzej towarzysze (płakałam jak bóbr ze wzruszenia).

Bardzo mi miło podzielić się z Wami relacją z powstania pierwszej w Polsce Alei Pisarzy przy Bibliotece Galeria Książki w Oświęcimiu: Przed Galerią Książki odsłonięto wmurowaną w oświęcimski bruk tablicę pamiątkową z cytatem z książki Andrzeja Stasiuka („To samo dotyczy wszystkich innych miejsc. Zużywają się od obecności.”) oraz jego autografem. Aleja Pisarzy, to brzmi dumnie. W piątek podkreślano, że „alei gwiazd” na świecie nie brakuje. W Oś...

Dziekuje wszystkim za ciepłe przyjęcie ♡