Teksty i komentarze

Stosunkowo łatwo jest powiedzieć: podobało/nie podobało mi się. Powiedzieć, dlaczego się podobało lub nie jest trudniej, bo czasami wrażenie, odczucia trzeba ubrać w słowa, zastanowić się nad nimi głębiej. Nazwać je. Inna rzecz, że poza biblionetką nie ma za bardzo z kim w ten sposób porozmawiać, niestety. Czytanie dziś jest pojmowane jako lekki, nieszkodliwy szmergiel, zawracanie głowy, nuuuda.

* Jeźdźcy smoków - Anne McCaffrey; * Złota gałąź - James George Frazer; * Żelazny Wilk - Tytus Karpowicz; * Oliwer Twist - Karol Dickens; * Ernest Heminway: - Rzeka dwóch serc; - Za rzekę, w cień drzew; * Mord założycielski - Edmund Wnuk-Lipiński; * Cierpienia młodego Wertera - Johan Wolfgang Goethe; * Filozofia science-fiction - Zdzisław Lekiewicz.

* Pan Światła - Roger Zelazny; * Opowieści z Narnii - Clives S. Lewis: - Lew, Czarownica i Stara Szafa; - Książe Kaspian; * Ursula K. Le Guin: - Czarnoksiężnik z Archipelagu; - Wszystkie strony świata; - Planeta Wygnania; * Conan z Cimmerii - Robert E. Howard.

Wyczerpująca pozycja dla każdego zainteresowanego antropologią, wierzeniami starożytnymi (nie tylko) ludów, magią czy tym podobnymi. Ten thesaurus, bo tak nazwać można tę obszerną (bo aż dwunastotomową*!) encyklopedię, przyda się z pewnością, gdy będziemy chcieli dowiedzieć się trochę (lub nawet więcej) o człowieku, jego przesądach, zwyczajach, zabobonnych przedmiotach czy czynnościach. Studium antropologiczne sir Frazera jest niezbędne nie tyl...

Lekiewicz sprawnie i dość prosto opowiada o tym, o czym traktuje literatura science-fiction. Jak sam na wstępie stwierdza i wyjaśnia, książka nie mówi o tym, co przekazuje s-f, jaką filozofię tworzy i reprezentuje, lecz pisze tak naprawdę o tym, co "piszczy" w fantastyce naukowej, co kryje się pod tym terminem i co kryją pozycje spod tego szyldu. Lekiewicz z pewnością mógłby rozwinąć swój pomysł i napisać wielotomowy wykład na ten temat, jedynie...

Krótka, lecz bardzo fascynująca opowieść przyrodnicza, zawierająca cząstkę przygody, o życiu wilków, a po części relacji tych niezwykłych zwierząt między sobą, a także w stosunku do człowieka. Głównym bohaterem książki jest Żelazny Wilk i to jego wilczymi oczyma mamy szansę obserwować świat i przemierzać leśne trakty i szlaki, zimowe polany, by zrozumieć specyfikę natury. Jak sam autor pisze w notatce do powieści: "Nie wystarczają bowiem stud...

Hemingway w tej powieści powraca do wspomnień o Włoszech i miłości. Prawdopodobnie treść zawarta w książce jest odbiciem historii samego autora. A co jest tematem? Miłość amerykańskiego pułkownika, miłość pełna melancholijnego uroku, do młodej i pięknej wenecjanki. Akcja toczy się w Wenecji, gdzie para spotyka się i rozmawia. Trwają w swym pięknym uczuciu i snują plany na przyszłość, lecz nie wszystko wygląda tak prosto...

No właśnie, dlaczego nikt tego nie uczy? Jeżeli w towarzystwie trafi się człowiek, który potrafi podtrzymywać rozmowę, sprawić, że uczestniczą w niej wszyscy, że jest - w mniejszym lub większym stopniu - interesująca dla wszystkich, jakim wybawieniem wydaje się taki ktoś! Niektórzy mają taką właśnie lekkość rozmawiania, nawet z obcymi ludźmi. Wydaje mi się że nauczania wielu takich sztuk zarzucono, a szkoda. Cóż, teraz liczy się umiejętność ...

„Czy żyjemy dla siebie, czy dla innych.” Marylku, ja cały czas jestem zwolenniczką złotego środka. Oczywiście, że wiedzę najprzyjemniej zdobywać dla siebie, podobnie jak o wiele przyjemniej jest czytać książki dla siebie, niż męczyć się nad nieinteresującymi nas lekturami – zwłaszcza szkolnymi ;) Ale z drugiej strony dzielić się swoją wiedzą, refleksją, poglądami i spostrzeżeniami to wielka przyjemność i (przynajmniej dla mnie) ...

"Bo cóz z tego, że taki człowiek jest oczytany, ma tę książkową wiedzę, jesli nie potrafi tej wiedzy ubrać w słowa?" Dotykasz tu bardzo ważnego problemu: Czy żyjemy dla siebie, czy dla innych. Pamiętasz ten cytat z prof. Barbary Skargi: "Tyle żyjemy, ile pokażemy siebie innym"? Wtedy się z tym zgodziłaś. A ja od tamtego czasu szukam wyjątków od tej reguły. Bo co, na przykład, z eremitami, mnichami, albo po prostu ludźmi zamkn...

Istotnie, pytanie jest wielce zastanawiające! Spróbuję na nie odpowiedzieć logicznie. Myślę, że ci, którzy jemu pomagali, między innymi ukrywając go, to dlatego,że na przykład, nie znali go z prawdziwej strony, nie znali jako masowego mordercy ludzi??? Tylko z dobrej strony...? Trudno powiedzieć! Albo czerpali z tego niecne korzyści? Sprawa ta kojarzy mi się z również prawdziwą historią Gary Glimore, mordercy( tyle, że nie z czasów wojny)i psych...

Wczoraj wpadłam w Biblionetce na czytatkę Krzynia, w której pisze, a właściwie pyta o umiejętność rozmowy o książkach. Ta czytatka wzbudziła we mnie sporo refleksji. Z kim tak naprawdę mogę rozmawiać o książkach? Czy mogę rozmawiać o książkach tylko z osobami, które czytały te same książki, co ja? Z kim rozmawia mi się dobrze, a z kim nieco gorzej? Od czego to zależy? W jednym z komentarzy pod krzyniową czytatką Agis napisała „Może trzeba mieć sp...

Spoglądam na moją domową biblioteczkę. Na najwyższej półce stoją obok siebie kolejno nabywane części norweskiej sagi autorstwa Trine Kjus pt." Szpital św.Hallvarda". Sagę stanowi opowieść o życiu środowiska medycznego. Galeria postaci: lekarki, lekarze, pielęgniarki...i ich rodziny.Różne aspekty życia: zdrady, rozbicie rodziny, zagubione w życiu dzieci, homoseksualizm, niezdrowe ambicje zawodowe itd. Główna bohaterka, doktor Eva Dahl, asystentka...

Hm, jajecznica z oliwkami. Nie cierpię oliwek. Ale nie przeszkadza mi, że jestem w błędzie. :-)

Joseph Mengele, jedna z najokrutniejszych postaci naszej ludzkości, nazwany aniołem śmierci przez którego zginęło tysiące ludzi. Książka wiernie opisuje historię człowieka, który prowadził eksperymenty na ludziach w Auschwitz. Po II wojnie światowej ucieka do Ameryki Południowej, najpierw ukrywając się w Paragwaju, Argentynie w końcu Brazylii. Autorzy skupiają się na temacie ciągłej ucieczki doktora śmierci przed wymiarem sprawiedliwości. Mengele...

Po burzliwych i długich debatach ustaliłem(ustaliliśmy) że "najlepszym" na świecie jest: -jajecznica, ale tylko z oliwkami -seks, ale tylko z ukochaną ... i karmienie kaczek nad rzeką. Kto twierdzi inaczej ten w błędzie. :)

E tam. Zaraz przegrałeś. Za miesiąc zapomnisz o tym wydatku, a jesteś bogatszy materialnie i duchowo o jedną. My tu wszyscy tak się zarzekamy, że nie będziemy kupować. I co? Półki się uginają. Czego i Tobie (oraz Twoim półkom oczywiście) życzę. :-) Jola.

Wpłać, wpłać. :-)

Tak.

To przykre, ale faktycznie dużo czytać to nie znaczy mieć tyle samo do powiedzenia na ten temat. Zazwyczaj osoby, z którymi dużo, chętnie, łatwo i przyjemnie rozmawiało sie o książkach zostawały moimi przyjaciółmi. A często od rozmów o książkach te przyjaźnie się zaczynały i niejednokrotnie trwają do tej pory :-) Myślę, że ciężko jest rozmawiać o książkach jeśli zainteresowani mają zgoła odmienne gusty literackie, inne poglądy, wyrobienie czytel...

Nieczęsto zdarza mi się rozmawiać o książkach – chlip, chlip... Najlepiej rozmawia mi się z moją Mamą, gdyż czytamy mniej więcej podobne książki i potrafimy rozmawiać o książkach zarówno w ogóle i w szczególe, a take wplatać w te dyskusje liczne dygresje niekonkiecznie książkowe. Największy problem mam z siostrą mojego narzeczonego. Czyta dużo i ze względów praktycznych najczęsciej to samo, co ja (obie mieszkamy tu, w Irlandii, ogólnie k...

Też wolę w księgarni niż, na przykład, w antykwariacie, choć nie gardzę ani nimi, ani zamawianiem przez internet, z katalogów pięć razy do roku... Wszystkie, w każdej postaci, każdym sposobem. Kocham. :-)

Ekhm... Że tak Ci pożyczę... Oby tak dalej! :D

Notorycznie łamię postanowienia w tej kwestii.Co ciekawe zaraz po zakupie usprawiedliwiam się i tłumaczę sama przed sobą. Argumenty przemawiające za kupnem są różne: nie wydaję na papierosy, kawę piję sporadycznie, na hulanki już nie chodzę, itp.Jak brakuje już takich tłumaczeń to wytaczam ciężką artylerię:Przecież nie będę odmawiać sobie przyjemności czytania!I jeszcze jedno.Zawsze kupuję książki w księgarni. Muszę dotknąć, przekartkować, powąch...

No ba! W ogóle Bnetka jest jedynym miejscem do rozmów o książkach :) I w tym rzecz, że jedynym ;)

Ale... o so chozi?

po to są te oceny. Książkę miałem w ręku, przeglądałem, gdzieś mam ją w głowie. W sumie mam mały odjazd na książki Czarnego, więc pewnie kiedyś do niej zajrzę.

No to w tej sytuacji musisz wpłacić 16.

No tak. Ale ja niedomyślny... A jaki głupi :-)...

Erm... z paska na górze, po prawej stronie? Taki pomarańczowy? Potrzeba 10000, jest w tej chwili 7384.