Teksty i komentarze

Piszę, bo nigdy tego nie robiłam. Nigdy nie napisałam niczego co nie byłoby nakazane odgórnie. Zawsze na konkurs, na ocenę. Nigdy dla nikogo, od siebie, tak poprostu. Ostatnio poczułam potrzebę tego "wyrażenia się". Nie oczekuję komentarzy. Mogą być nie muszą, ja poprostu pragnę ubrać w słowa swoje myśli i uczucia. Strasznie trudne, a mam takie pragnienie. Czasami wydaje mi się, że to potrafię i nagle taka blokada. I w ostateczności od...

Teraz wizyta w praskich synagogach i cmentarzu nabiera innego znaczenia. Cieszę się, że przeczytałaś:)

Nie sądziłem, że ktoś to przeczyta w całości:) Pisałem głównie by samemu nie zapomnieć co mi zostało po czytaniu, zdradzając wszystkie szczegóły. A tu były aż dwie odważne wytrwałe osoby:)

:) Zaczęłaś już?

Dziękuję:D Naprawdę warto przeczytać trochę książek ze spisu lektur zanim się pójdzie na te studia, bardzo się to przydaje:) Później można z czystym sumieniem czytać sobie inne rzeczy;)

Ten temat służy do prywatnych pogaduszek ze mną. Chcesz o coś spytać, pochwalić, zganić? Pisz śmiało komentarz :)

Oj, właśnie takich "męczących" książek się boję. Szukałam spisu lektur, a znalazłam w nim dużo opracowań powieści omawianych już w liceum bądź ksiązki o epokach. Były też takie, które zainteresowały mnie, np. "Nędznicy" Wiktora Hugo. Przeczytałam te powieść około 3 tygodnie temu, płakałam jak bóbr...;)Byłoby miło omawiać takie książki. Nie wiem, czy będę mogła znależć czas na czytanie innych, teraz w klasie maturalnej pochłon...

Przeczytałam "Chłopiec z Włoch" Philippe Besson... Opowiada o trójce osób: Luca, Leo i Annie... Te osoby łączy tak naprawdę Luca, a Anna i Leo muszą poznać się w dość nietypowych okolicznościach. Mamy swoje sekrety, bo któż ich nie ma? Ale co dzieje się z nimi, kiedy umieramy, a bliscy szukają odpowiedzi? Bohater książki Luca jest nieboszczykiem kiedy go poznajemy... Natomiast Anna jest jego dziewczyną. Leo zaś może jedyną prawdziwą miło...

Zaintrygowały mnie cyferki. Zrobiłem sobie rajd po twej nibyprywatnosci. Po twoim czytatniku i pytanie mi się nasuwa, czy ty to piszesz dla siebie, dla nas czy dla kogoś? Jeśli dla siebie, to jaki ma sens nie chcieć się dzielić, lecz pozostawiać szparę w drzwiach do podglądania. Jeśli dla nas. Myślę, że powodem braków komentarzy pod twoimi(?! wybacz ale na poezji się nie znam), tekstami jest ich zbytnia osobistość. Subtelna, lecz wyraź...

Podejrzewam, że czasami będziesz bardzo zadowolona z tych studiów (pozwolą Ci odkryć wiele, wiele ciekawych książek:), a czasami będziesz miała ochotę je rzucić (dużo książek, które Cię "zmęczą", a Ty i tak będziesz musiała je "zmęczyć;). U mnie to było tak, że taką odskocznią od mniej przyjemnych lektur obowiązkowych były... inne książki;) Zarówno te z "kanonu", jak i z poza niego:) Życzę Ci, żebyś skończyła te studia z...

Dzięki, kciuki na pewno się przydadzą!!!Ciekawa jestem, jak to będzie. I czy mi tez uda sie znaleźć chwilę czasu na inne książki:)

Dzisiaj otrzymałam zamówioną książkę, usiadłam, przeczytałam, a teraz czuję niedosyt. Stron niby 155, ale czytania mało, dużo rysunków, ozdobnych ornamentów, częściowo tylko zapełnionych stronic. Autor oprowadza czytelnika po świętych miejscach Prawosławia, ale jest to wycieczka galopem. Święta Góra Atos, Ławra Kijowsko-Pieczerska, Ławra Troicko-Siergiejewska, Monaster Rylski, Monaster Neamt, Monaster Gelati pokazane właśnie tak, jak ucz...

Łatwa i przyjemna, ale do czasu... Mnie bardzo zawiodły ostatnie rozdziały ostatniego tomu.. .

Ja rowniez dwa razy bylam w takim stanie. Raz to chyba byla depresja - utrata sensu zycia w 100% - to bylo tuz po maturze - i wtedy wlasnie spotkalam wspanialych ludzi - przywrocili mi wiare w sens, w swiat, w ludzi. Pokazali, ze istnieja jeszcze ludzie podobni do mnie... Drugi raz byl znacznie lagodniejszy - calkiem niedawno - gdy poczulam sie ostatnim przedstawicielem wymarlego gatunku... i rowniez spotkalam ludzi myslacych i czujacaych podobn...

Smutek jest wpisany w nasze życie Cierpienie Łzy Samotność Wpi​sane więc dlaczego odnoszę wrażenie, że moje życie jest nimi Pisane

Mam! Nareszcie mój własny. Kupiłam sobie na pocieszenie...

Ty i ja szczęście miłość radość ja NIE to zbyt straszne przeraża mnie myśl o tym uiściłeś koszmar kiedyś nie do pomyślenia dziś rzeczywistość ból odczuwam fizycznie jeszcze tylko łaski dobij

Co jeśli zakończę to Jeśli wyśmieję Cię Rzucę wszystko Nie podniosę Nie zniosę Nie wytrzymam Co jeśli zostawię Cię Co zrobisz Wybacz te słowa Wiesz, że nie mogę być bez Ciebie

Nie będę Płakać Cierpieć Męczyć się Załamywać Tracić czasu Marnować chwil Pora to zatrzymać Zacząć od nowa Nowe dni nadchodzą Wreszcie wolna ale tak mówi chyba każda Uzależniona

Śpię Śnię ślicznym snem tę noc Wierzę Ufam w cudowność Twych słów i Budzę się Wszystko staje się szare Twoje piękne kłamstwa Twoje idealne oszustwa Tak misternie plecione pajęczyny

Jak widzę na BiblioNETce, ile książek inni użytkownicy tego portalu czytają książek w ciągu miesiąca, to ja też mam kompleksy, że mało czytam;) Jeśli chodzi o znajdowanie czasu, to studia polonistyczne nauczyły mnie, że gdy bardzo się chce, to pomimo nawału lektur obowiązkowych (a było ich sporo, oj sporo;), można jednak znaleźć jakąś chwilę lub dwie na inne interesujące książki... P.S. Widziałam w Twoim opisie, że wybierasz się na studia po...

Chodzi mi o to, że wszystkie wątki szczęśliwie się kończą, bez wyjątku. Laurka i Beatka znajdują sobie nagle wymarzonych facetów, właśnie akurat wtedy, kiedy i Agacie układa się całe życie. To jest nudne.

"Lukrecja Borgia" Harry'ego Sheffa. Książka jest gorsza niż Harlequiny. O niedbałym tłumaczeniu i wydaniu nie wspominając. Tandetna fabuła. Proste charaktery, które można podzielić na białe i czarne.

"Żona prezydenta" Stefana Chwina. Książka zapowiada się niezwykle ciekawie. Jest jednak moment, w którym czytelnik zaczyna się gubić i wariuje, kiedy akcja przyczynowo-skutkowa traci sens, staje się chaotyczna, nie wiadomo, o co chodzi. Dlatego nie wolno przerwać czytania w połowie, tylko dojść do zakończenia. Niezwykle istotną rolę odgrywa tu część, której narratorem jest doktor Burne. Ona w pewnym stopniu wyjaśnia, o co chodziło Nick'owi Karpin...

Ostatni tom tzw. "trylogii ukraińskiej" nie zaskoczył niczym nowym. Był najnudniejszą częścią. Przeżyłam subtelne zakochiwanie się Borysa Hnatiuka w Julii Veysey, ale nie zniosłam zakochania się Alony w odnalezionym cudem Jeffery'u Connery'm. Nie cierpię tak perfidnych zabiegów okoliczności. No i ta wszechobecna pańskość, ukraińskie babuszki, mówiące jak światowe damy i znające 7 języków. Jakoś mi się nie chce w to wierzyć. Rozumiem, że w tym nar...

:)

A wypożyczę, a co!:) A panie na Wronieckiej są faktycznie bardzo miłe:)

To wypożycz sobie, moja droga. Pracuje tam b. miła pani z mojej mieściny. Ja pewnie pobiegnę do PTPNu.

Syrenko, katalog online twierdzi, że książeczka jest w filii na Wronieckiej, koło Rynku:) Chyba dorzucam do schowka:)

O, cieszę się, ze w końcu ktoś napisał o tej książeczce. Poleciła mi ją znajoma Czeszka i od tamtej pory kiszę ją w schowku. Strasznie żałuję, że nie skorzystałam wtedy z propozycji pożyczenia, bo krótko potem straciłam z nią kontakt :/ Zintensyfikuję poszukiwania. Pozdrawiam.