Teksty i komentarze

Ja też poproszę jeśli można :)

Trudno mi zaliczyć Hannah do grupy „emo”, bo autor nie wysilił się na opisanie jej stanów emocjonalnych i bardziej odebrałam ją jako wiecznie obrażoną na świat księżniczkę z przerostem ego, niż nadwrażliwą introwertyczkę. Może to i było zamierzeniem autora, ale w warstwie fabularnej raczej mu to nie wyszło. A gniotów pani Meyer nie czytałam, więc nie mogę porównać.

Oczywiście, że przeczytałam całość i w zachowaniu Hannah nie znalazłam cienia depresji. Była normalną dziewczyną, której trzymały się głupie żarty, jak każdej nastolatki (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

"Chyba przemoc rówieśnicza nie powinna być "typowym problemem wieku dorastania"?" Oj tam, oj tam. Jak nie było bicia, wymuszania haraczy i spuszczania głowy w toalecie, to to nie jest przemoc, tylko żart towarzyski i do tego trzeba mieć dystans i znosić z godnością, a nie tam się zabijać, czy coś.

"Nie jest to najlepszy przykład jak radzić sobie ze stresem i problemami typowymi dla wieku dorastania. A już obarczanie winną innych za niepowodzenia i brak działania we własnej obronie, to już najgorsze z możliwych scenario". Chyba przemoc rówieśnicza nie powinna być "typowym problemem wieku dorastania"? A samobójstwo to nie "metoda walki ze stresem":P Nie czytałam książki, ale oskarżanie dziewczyny o to, że pokazała palcem sprawców, a powin...

Ech, czekać zawsze można, ale... Przykro mi, ale książka utknęła u ostatniej czytającej i słuch o niej zaginął. :/

Czy przeczytalas cala ksiazke? Pomowienia, zlosliwosci i plotki to nie bylo to co ostatecznie pchnelo Hannah do samobojstwa. Zdumiewa mnie zawsze takie nastawienie "on/ona nie powinna sie az tak przejmowac, wszyscy bylismy przedmiotem zlosliwosci plotek i pomowien". Innymi slowy - ja bym sobie poradzil/a, wiec ona tez pownna a nie jakies tu dramy urzadzac. Ludzie maja rozne progi wrazliwosci, to co po jednym splynie i nie pozostawi sladu dla i...

Nie no, do Meyer to jednak porownywac nie mozna. Warsztatowo lepsze. Natomiast pisane z perspektywy osoby o tendencjach samobojczych, wiec oczywiscie bedzie tu przewaga emocji negatywnych i zaburzona percepcja rzeczywistosci wyolbrzymiajaca te emocje. To zrozumiala czesc zalozen. Ksiazka kontrowersyjna i mam klopoty z ocena rozne, ale akurat ten zarzut nie ma zastosowania moim zdaniem.

A czy to nie jest po prostu lektura wpisująca się w subkulturę emo? Przypomina mi to gnioty pani Meyer...

Ja również poproszę. :-)

Proszę bardzo:) 1. ACM 2. Melania35 3. Nika7423 Miłej lektury!

Zaczęłam Katarzyna Wielka: Gra o władzę

To było również zamierzeniem autora – uzmysłowić czytelnikowi, że nikt z nas nie jest jednostką odizolowaną i nasze zachowanie ma wpływ na inne osoby. Prawda stara jak świat. Każdy z nas nie raz był ofiarą ludzkiej złośliwości, plotek, pomówień. I nie raz jeszcze będzie. Ale żeby z tego powodu od razu popełniać samobójstwo i obarczać winą innych? Hannah ani razu nie kiwnęła palcem w swojej obronie. Jedyne co robiła to kolekcjonowała drobne przykr...

Oto przed wami marżin, który ma… Jasne dni, ciemne dni

O tyranii muszę koniecznie nabyć!

Lipiec udał mi się pól na pół: 1. Dworzec w Monachium (5) - druga książka Dygata w niedługim czasie i druga udana. Czytatka: "Dworzec w Monachium" Dygat 2. O tyranii: Dwadzieścia lekcji z dwudziestego wieku (5,5) - napisane z okazji prezydentury Trumpa, a z każdym tygodniem coraz bardziej przerażająco aktualne i w innych miejscach świata. Czytatka: O tyranii: Dwadzieścia lekcji z dwudziestego wieku 3. Mroczna strona ulicy (4,5) - całkiem...

Zdecydowanie na wyrost. Opisane mechanizmy były uniwersalne.

Mój lipiec wypadł całkiem nieźle. Bardzo mnie wciągnęła i przeraziła książka o lekarzach, trochę dłużej trawiłam opowieść o zapomnianych uchodźcach, odkryłam dla siebie prozę wielkiego pisarza, wróciłam do ulubionego idioty, przeczytałam różnej jakości wywiady z pisarzami, które pozwoliły mi troszeczkę lepiej ich poznać, rzuciłam się też na nowość o relacji matka-córka, choć nie spełniła ona do końca pokładanych w niej nadziei... Idiota 6,0 [A...

Serial 13 powodów niesie nieco inne przesłanie, pozytywne, IMHO - zwracaj uwagę na to, jak Twoje działania wpływają na innych ludzi. Książki nie czytałam i czytać nie zamierzam.

Przymierzam się do tej Dunn od dłuższego czasu, ale jakoś to skupienie na jednym zakładzie mnie trochę odstraszało. Z Twojej opinii wnoszę, że na wyrost..

Przeczytałam i proszę o adres następną osobę. beatrixCenci zajrzyj na pw. :)

Dziękuję pięknie za chęć pomocy.. :-) W moich bibliotekach - nie do dostania, a do Krakowa mi już nie po drodze. Szczegółów żadnych nie znam. Potrzebuję skanu spisu treści. Li i jedynie. I powiem Ci, po co mi to. Otóż, mój wielce szanowny brat, zamieszkały na kontynencie, który jest wodą opasan, przypomniał sobie, że czytał 2 (słownie dwa) wiersze poetki chyba kanadyjskiej, z tego tomu - kiedy zamieszkiwał jeszcze w PRL-u (w Krakowi...

Biorąc pod uwagę, że to jest jeden z dwustu "skarbów" który moja drużyna ma zebrać w ciągu tygodnia (i to jeden z najprostszych, wręcz kanapowych), wciąganie w wykonanie zadania znajomych jest częścią zabawy i organizatorzy zawsze do tego głęboko namawiają. Znalezienie okładki nie jest trudne, ale może komuś przyszłoby na myśl coś wyjątkowego, a doświadczenia jednostki mają różne. Ja zakładam, że znajomi mają coś ciekawszego do powiedzenia niż ...

Jeśli dobrze rozumiem, to Twoim zadaniem jest znalezienie takiej okładki i zapozowanie z nią? A czy to jest zgodne z regulaminem tej gry, że zlecasz połowę swojego zadania komuś innemu? Znalezienie takiej okładki naprawdę nie jest bardzo trudne, możesz przejrzeć stronę jakiejś księgarni albo poszukać w grafice googla. Powodzenia :D

Tym razem nie chodzi o treść książki, ale o okładkę. Biorę udział w grze, gdzie jednym z zadań jest pozowanie z okładką, która imituje rzeczywistość (http://www.boredpanda.com/people-match-​books-librairie-mollat/?utm_source=faceb​ook&utm_medium=link&utm_campaign=BPFaceb​ook). Np można ją przyłożyć do twarzy i będzie wyglądała jak maska, albo na stole imitując garnki, etc. Ktoś, coś?

Z perspektywy czasu absurdy i dziwactwa opisane w tej książeczce możemy potraktować z ciepłym uśmiechem. Absurdy Polski postkomunistycznej są, niestety, o wiele bardziej ponure...

Niestety, nie używam chomika. Ale na YT znalazłam.

W pewnym serwisie na ch..uj jest. Trzeba się tylko zarejestrować i ściągnąć.

Pewnie nie do obejrzenia teraz.

Lipiec zbyt gorący by skupić się na poważniejszej lekturze. Zaliczyłam kilka lekkich czytadeł, które szybko wywietrzeją z pamięci. Kot, który znał Szekspira (US/Michigan-1988); ocena: 3 I znowu zaczęłam czytać nową dla mnie serię od środka. Może to jest powodem, że do żadnej nie mogę się przekonać? Tym razem tom siódmy z dwudziestu dziewięciu. Czytało się lekko, ale bez większego zainteresowania. Takie to wszystko było blade i niezbyt wciąga...