Teksty i komentarze

Czytałem to kiedyś. Rzeczywiście, zwierzaków tam nie brakuje:)

Zakład, że zwiążę się z tym wiecznie pijanym markizem? :)

A oto pokłosie tej dyskusji: Czy to wina Niny, że jest dzieckiem?

tak - i może już lecieć dalej bo przeczytane - więc do kogo ?

http://olx.pl/oferty/uzytkownik/pup3/

Suworow Wiktor - Lodołamacz Jest to pierwsza książka z cyklu Lodołamacz, opisująca konflikt II WŚ od kuchni (widzianej oczami bolszewickiego politbiura). Zaczynam to czytać robiąc sobie przerwę od książek fantasy.

Dziękuję wszystkim za pomoc :-)

Rockefellerowie: Łupieżcy czy filantropi?

Lisy, sowy i reszta

POSZUKUJĘ. BARDZO. Czy jest ktoś chętny na wymianę z mojego schowka? Nawet kilka za tę jedną - jedyną:)))

Wielkie dzięki, Syrenko - za te niżej też:) Też się zastanawiałam jak rozwiązać sprawę info o książkach, które czekają na otagowanie. Możesz coś więcej na ten temat arkusza/dokumentu? Na czym to polega? Bo przyznam się, że jestem w IT analfabetką, więc nie rozumiem tej części zdania.

No właśnie poruszyłam ten temat, gdy zorientowałam się, że w 'moich ocenach' [gdy nie jestem zalogowana] tego nie widać, mimo że mam ją włączoną. W Twoich też nie widać. Nie sprawdzałam dokładnie, ale wydaje mi się, że u innych też nie widać [choć może mają wyłączoną - tego nie wiadomo]. Czy ktoś ma inne obserwacje?

Nie przepadam. Zazwyczaj te krótkie czytam, długie pomijam. Drażnią mnie strasznie w kryminałach, bo spowalniają bez sensu akcję. Zdarzają się, oczywiście, bardzo rzadko, pięknie opisane. Wówczas czytam. Ale też do pewnych granic.

Ja akurat bardzo lubię opisy przyrody. Może dlatego, że mieszkam w bloku. Do parku czy lasu mam daleko, przez okno raczej nie widzę zieleni, więc kiedy sobie czytam o drzewach, rzekach czy morzu, mam wrażenie, że w pewnym sensie przenoszę się w inne, piękniejsze miejsce ;) Może więc spróbuj wyobrazić sobie widoki, zapachy i dźwięki, które opisuje autor? Aaa, i jeszcze dodam, że nie od razu polubiłam opisy przyrody. Jako nastolatka czytałam je ...

Cicho, bo on chyba jest przede mną:)... Zorba, znaczy się. Może pomoże mu Ksawery Jasieński w roli lektora:)

Obalamy mity o "niezdrowym" jedzeniu: Cała prawda na talerzu - całkiem rozsądnie napisana książka starająca się wyjaśnić, dlaczego ludzie mają skłonność do przyswajania absurdalnych norm żywieniowych. Grek Zorba - trochę przypomina mi "Moby Dicka". Grek Zorba jakoś nie potrafi wzbudzić we mnie sympatii.

Bardzo wam dziękuję. Już zaczynam czytać. Na początek Pani Sumińska, bo do niej mam dostęp. Zaczyna się obiecująco, od opowieści o krowie prababci:)

Spalony tost... czyli Życiowa filozofia Teri

WJeśli chodzi o WWZ to film wziął chyba tylko tytuł. Podczas czytania wbijało mnie w fotel - te wszystkie wyznania, spowiedzi... Faktycznie zombie tam jak na lekarstwo, właściwie tworzą tylko tło. To jest bardzo solidne political fiction, pokazujące jak media, pieniądz i polityka manipulują współczesnym światem. Spodziewałam się hmmm... chłamu podobnego do filmu (chociaż film też wzbogacił moją wiedzę na temat zombie apokalipsy), a dostałam coś f...

Marżin, a przed nim... toczy się „Perła” Perła - czytał mi będzie Henryk Drygalski.

Media i władza

Lubię to. :)

Wypełnione.

Książka wraca do mnie :) Dziękuję wszystkim osobom, które zechciały ją przeczytać i mam nadzieję, że choć w części podobała się wam ona tak jak mi. Pozdrawiam serdecznie!

:)

Hej, jakie macie przemyślenia na temat opisów przyrody w książkach? Osobiście za nimi nie przepadam, jak pewnie większość czytelników, ale pomyślałem, że jednak ich pomijanie może zubożyć efekt książki. Po coś autorzy zadają sobie trud i wplatają je do opowiadanej historii. Może ma ktoś jakiś dobry sposób na przebrnięcie przez nie? Na przykład czytanie ich o odpowiedniej porze, kiedy umysł jest wyostrzony, albo po kawie? ;) Może jednak spokojn...

Ostatnio znowu pomyślałem o tej książce i stwierdziłem, że warto podbić. A nuż ktoś coś skojarzy :)

Wypełnione!

Autor nie żyje, więc może niedługo ktoś przetłumaczy. W końcu w Polsce przaśno-komercyjny kult umarłych jest wciąż żywy ;)

Do "Księgi Tatr" miałam dwa podejścia. Za pierwszym razem przebrnęłam przez około 50 stron i odłożyłam znużona, nie rozumiejąc o co ten hałas, bo od wielu osób słyszałam, że świetna. Minął rok, może półtora, zanim spróbowałam ponownie. I zaskoczyło! Połknęłam w mig, pełna zachwytu, zauroczona. Z rozpędu przeczytałam też drugą część, ale to już nie było takie świetne. Książka czasem nie trafia u czytelnika w swój czas.