Książka: Paryskie pasaże: Opowieść o tajemnych przejściach

Nie bądźmy hipokrytami i przyznajmy, że wygląd i pierwsze wrażenie są ważne. Nie mogą przyćmić wnętrza, ale odgrywają pewną rolę w początkowym kształtowaniu opinii o owym wnętrzu. Jak wyglądałyby „Paryskie pasaże” Krzysztofa Rutkowskiego w kieszonkowym formacie, w miękkiej oprawie z chwiejącymi się wesoło literkami i tandetnym obrazkiem Wieży Eiffla? Sięgając po interesującą treść książki trzeba by z niesmakiem odwracać wzrok od zawstydzającego wyglądu okładki. Na szczęście wydawca „Paryskich pa...

OTWARCIE CZĘŚĆ PIERWSZA: PASAŻE ULICZNE w których mowa o Tajemnicach Paryża, o dzielnicy Le Marais, czyli o Bagnie, o pałacach, o markizach i nędznikach, o szczynie, brudzie, epidemiach, o trupach w Sekwanie, i planach ratowania miasta od zagłady od czasów prefekta Rambuteau do Haussmanna, o powstawaniu wewnętrznego krwiobiegu krytych ulic, o paryskiej cyganerii od Murgera przez Baudelaire’a do Jarry’ego oraz o zwykłych kloszardach CZĘŚĆ DRUGA: PASAŻE PODEJRZANE w których mowa o ...

"Pasaże: budowle, galerie, którym brak strony zewnętrznej. Jak snom" – pisał Walter Benjamin. Pasaż jest formą paryskiej architektury, typową dla drugiej połowy XIX wieku. Symbolizuje pewien świat: stanowi jedynie przejście, przestrzeń dostrzeganą w nieskończonym ruchu, pełną przyciągających oko przedmiotów.

Dla Rutkowskiego pasaż staje się nową formą literacką, równie pojemną jak powieść. Dzięki pasażom możliwe jest przechodzenie od świata faktów historycznych do aury mitycznego miasta, a barwny język ożywia dokument. W pisanych z pasją tekstach aktualność jest częścią przeszłości, fantazja – elementem refleksji. I vice versa.

Krzysztof Rutkowski jest pisarzem, historykiem, krytykiem literackim, eseistą, dziennikarzem. Mieszka w Paryżu, skąd regularnie przysyła swoje myśli i uwagi o przygodach duszy i ciała człowieka współczesnego. Jego teksty, publikowane w "Gazecie Wyborczej", a następnie w "Rzeczpospolitej", zebrano w trzech tomach cyklu "Paryskie pasaże" (pozostałe dwa tomy: "Raptularz końca wieku" i "Śmierć w wodzie. Proza"). W 1998 roku doczekały się one wydania w języku francuskim, a w 1999 w języku niemieckim.

[słowo/obraz terytoria, 2008]