Książka: Sen nocy letniej

Mam nadzieję, że nie narażę się zbytnio (wybacz, Agnieszko, jeśli to czytasz!!!) – „Sen nocy letniej” jako lektura jest słabą komedią. Ktoś, kto nigdy nie był na tym w teatrze, ktoś, kto ma ubogą wyobraźnię, musi chyba się nieźle wynudzić przy tym. Ale nawet mając bogatą wyobraźnię i Thalię za kochankę, trudno zainteresować się losami bohaterów czytając sam tekst. To sztuka wybitnie sceniczna, nabiera wartości dopiero na deskach teatru. Szekspir był przecież praktykiem – co napisał, to wystawiał...

Starożytne Ateny. Trwają przygotowania do ślubu Tezeusza i Hipolity, w które zaangażowane jest całe miasto. Aktorzy przygotowują sztukę, by uświetnić uroczystość. Równolegle rozgrywają się inne miłosne perypetie - ojciec Hermii nie zgadza się na jej małżeństwo z Lizandrem. Młodzi postanawiają uciec do lasu, a wraz z nimi Demetriusz, adorator Hermii oraz Helena, nieszczęśliwie zakochana w Demetriuszu. Historie miłosne trochę się komplikują…


"Sen nocy letniej" to najsłynniejsza komedia autorstwa Szekspira. Spotykają się w niej dwa światy - ludzki oraz baśniowy, reprezentowany przez leśne duchy i elfy, które nie pozostają obojętne wobec rozterek bohaterów. "Sen nocy letniej" to jednak nie tylko baśniowy humor, lecz także gorzkawy komentarz w kwestii dobrego wyboru partnerów oraz relacji młodych z rodzicami, kierującymi ich życiem. Komedia powstała pod koniec XVI wieku i była wielokrotnie wystawiana na scenie.


[Wydawnictwo CM, 2020]