Książka: Ocalił mnie kowal

Czy mogła przypuszczać piękna i ekscentryczna Bela, że jej świat – barwny, szalony, nieprzewidywalny, pełen spotkań z wybitnymi osobistościami ze świata kultury – skończy się w taki sposób? Nie ma już bezpiecznego i zasobnego domu, nie ma kontaktu z rodziną i przyjaciółmi – jest tylko przerażenie, upokorzenie, ciągła ucieczka. W zasadzie nic nie gwarantuje przeżycia – ani pieniądze, ani umiejętności, ani walory osobiste – może tylko zrządzenie losu, które postawi na drodze ludzi o dobrym sercu i...

Wybucha II wojna światowa. Bella, ozdoba międzywojennych salonów Berlina, Paryża i Warszawy, trafia do getta. Dzięki staraniom męża, Jerzego Gelbarda, który przekupuje wpływowego gestapowca, tuż przed likwidacją getta w stolicy zostaje przeprowadzona do otwockiego, które rzekomo ma ocaleć. Wkrótce jednak i tutaj zaczyna się rzeź. Bella, cudem unikając kul, ukrywa się w rowie ciągnącym się wzdłuż kolczastych drutów. Tam dostrzega ją Danusia, córka kowala z pobliskiego Dobrzyńca, i pomaga uciec. Sam kowal daje Belli schronienie i melduje ją pod nazwiskiem swojej warszawskiej siostry, Stefanii Czajki. Gdy zawistny sąsiad kowala rozpozna w niej Żydówkę, obie z Danusią wrócą do Otwocka, by tam doczekać końca wojny.

Mimo złowrogiej scenerii książka skrzy się humorem. Bella nie przestaje fantazjować w żadnych okolicznościach. Jest jak Szeherezada - opowiada, aby ocaleć.

[W.A.B., 2013]