Książka: Atlas: Doppelganger

Oko, które bacznie obserwuje hipnotyczną rzeczywistość.


Transowy, mocny, znakomity debiut, w którym to, co pospolite, brudne, tandetne na naszych oczach przeobraża się w metafizyczne i fantastyczne. W szarym blokowisku Śląska czasów transformacji odradza się Macondo i zarazem Ulica Krokodyli. Zdegradowany świat podwórek i magicznych labiryntów klatek schodowych opisany jest ostro, sugestywnie – tak dobrze znanym autorce językiem blokowego kosmosu.

Przez swoje bogactwo i wielość perspektyw powieść ta może być interpretowana na wiele sposobów. Tylko od nas zależy, który z nich wybierzemy.

Doppelganger. Oko, które bacznie obserwuje hipnotyczną rzeczywistość. Ucho, które wsłuchuje się w pulsujący rytm miejskich legend. Ręka, która kreśli opowieść jak nikt przed nią.


"Cóż może być porywającego w postsocjalistycznych blokowiskach? Pomiędzy którymi – na czarnych hałdach – zjeżdżają na tornistrach dzieciaki? Nic – zdawałoby się – zgoła nic. Pospolitość skrzecząca do bólu, banalizm obserwacji socjologicznych, typowość do zdechu. Dominika Słowik wyczarowuje z tego – siłą swojego talentu – epikę niezwykłą, pełną czystej magii, urody, niezwykłości. Od wielu lat czekaliśmy na taki debiut".

Paweł Huelle

[Znak, 2015]

Kupiłam po dobrych ocenach w jakimś programie w TVP Kultura, w końcu mam zamiar czytać więcej polskich nowości. Miało być o blokowiskach Śląska, rodzącym się kapitalizmie, a wszystko w realizmie magicznym Macondo. Był realizm magiczny, ale gdzie mu do Macondo. To, co o samym osiedlu jako takim, dzieciństwie w latach 90ych, itp. - całkiem znośne. Reszta już nie - wydumana, przyklejona na siłę. Recenzje lepsze niż książka. No albo ja nie dorosłam do artyzmu tego dzieła. W każdym razie Pani Słowik ...