Użytkownik: satya 17.04.2008 13:01 napisał(a):
Odpowiedź na: Zabierz mnie Sted Zabie... | Doktor Zawisza piękne słowa... piękne. Właśnie kończę czytać "Się" i życie mi zawirowało gdy czytałam to co równie dobrze mogłoby moimi myślami być...

Użytkownik: satya 17.04.2008 14:17 napisał(a):
Odpowiedź na: Zabierz mnie Sted Zabie... | Doktor Zawisza i wiersz... bo rozumiem, ze na tego typu opinie raczej czekasz. dobry. moze nie wybitny, ale dobry.

Użytkownik: Doktor Zawisza 17.04.2008 14:25 napisał(a):
Odpowiedź na: i wiersz... bo rozumiem, ... | satya Bardzo dziękuję :-)

Użytkownik: adrianna 17.04.2008 17:08 napisał(a):
Odpowiedź na: Zabierz mnie Sted Zabie... | Doktor Zawisza :-)

Użytkownik: Edycia 17.04.2008 19:11 napisał(a):
Odpowiedź na: Zabierz mnie Sted Zabie... | Doktor Zawisza Ładne, Sted!

Tak sobie czytam i czytam ten wiersz i wszystko mi ładnie, prościutko do głowy wchodzi, tak jak lubię, tylko ten fragment:

"(...)Zabierz z trzepaka z ulicy z budynku

(i następna strofa)

Zabierz mnie od ulicy a potem przygaś słońce"

Czuję, że ta strofa "...od ulicy" jest dla Ciebie b. istotna, ale jakoś nie pasuje do całości wiersza. Nie wiem, może powinna być umieszczona w dalszej strofie, bo coś nie współgra.

Treść daje dużo do myślenia Panie doktorze nienapuszony.

Użytkownik: Doktor Zawisza 17.04.2008 21:01 napisał(a):
Odpowiedź na: Ładne, Sted! Tak sobie... | Edycia Zabierz mnie od ulicy, to znaczy wyzwól mnie z szarej codzienności. Stachura w swoich wierszach raczej napawał ludzi optymizmem. Kazał się nie załamywać. Stąd to zdanie.

Użytkownik: Edycia 17.04.2008 21:08 napisał(a):
Odpowiedź na: Zabierz mnie od ulicy, to... | Doktor Zawisza Napawał ludzi optymizmem? No cośty? Raczej strachem, niepokojem.

Użytkownik: Doktor Zawisza 17.04.2008 21:16 napisał(a):
Odpowiedź na: Napawał ludzi optymizmem?... | Edycia Nie wychodź na balkon, nie wychodź
Do bruku z góry nie przychodź, nie przychodź

albo

Zwalić by można się z nóg
Co rusz, co krok
Co noc, to szkloch
I rozpacz

Ale czy warto, może nie warto
Chyba nie warto, raczej nie warto
Nie nie, nie warto

Albo

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym jest
Iść i padać, z padłych wstawać
Przeszła wojna, wstaje trawa
I tego trzymać się trzeba

To są wiersze typowo antysamobójcze, Ten ostatni "prefacja" też optymistyczny.

Użytkownik: Edycia 17.04.2008 21:26 napisał(a):
Odpowiedź na: Nie wychodź na balkon, ni... | Doktor Zawisza A to?
Ni żyć już można, ni umrzeć,
Wypłakane łzy doszczętnie,
Oddycham ledwie i z bólem,
Kością mi w gardle staje powietrze

Czy tak już będzie i będzie
Boże mój Boże, mój Boże
Zawsze i wszędzie w obłędzie,
Boże mój, wbiłeś we mnie wszystkie noże!

Albo:
Tango - żałobny śpiew jak po szarańczy
Tango - to smutna myśl, którą się tańczy.
Z kulą u nogi przeklętej pamięci
Z nożem, co w plecy aż do rękojeści,
Z obłędem, co w oczach się nie mieści.

Ja bym się bała.

Użytkownik: Doktor Zawisza 17.04.2008 21:40 napisał(a):
Odpowiedź na: A to? Ni żyć już można, ... | Edycia Nie znałem tych wierszy. Jednak ja zawsze odbierałem go optymistycznie. Zależy też od wiersza.

Użytkownik: Edycia 17.04.2008 21:41 napisał(a):
Odpowiedź na: Nie znałem tych wierszy. ... | Doktor Zawisza To jak chcesz to w czytatkę kilka wpiszę

Użytkownik: Doktor Zawisza 17.04.2008 21:47 napisał(a):
Odpowiedź na: To jak chcesz to w czytat... | Edycia jasne:)

Użytkownik: Doktor Zawisza 17.04.2008 21:48 napisał(a):
Odpowiedź na: jasne:) | Doktor Zawisza Zajrzę jutro. idę spać.

Użytkownik: Edycia 17.04.2008 22:00 napisał(a):
Odpowiedź na: jasne:) | Doktor Zawisza Tango triste

To było tak, jak zaćmienie słońca w sercu:
Przestała naraz widzieć mnie;
To było tak, jak trzęsienie ziemi w Peru.
Przestała naraz słyszeć mnie.
To było tak,
Jak o latarnię morską,
Rozbija się wędrowny ptak.
---------------------------
W najgłebsza ciemnosć strącił mnie największy blask.

Tango-żałobny śpiew jak po szarańczy.
Tango-to smutna myśl, którą się tańczy.
Z kulą u nogi przeklętej pamięci,
Z nożem, co w plecach az do rękojeści,
Z obłędem, co w oczach się nie mieści.

Niech będzie tak, że zaćmienie zawsze będzie:
Nie wyjdzie słońce dla mnie już;
Niech będzie tak, że trzęsienie ziemi wszędzie:
Zaginął wszędzie po mnie słuch;
Niech będzie tak,
Bo ja nie żyję wcale, Bo duchem ptaka stał się ptak.
----------------------------
W najgłębszej nocy tańczę do czarnego dnia.

Tango-żałobny śpiew jak po szarańczy.
Tango-to smutna myśl, którą się tańczy.
Z kulą u nogi przeklętej pamięci.
Z nożem, co w plecach aż do rękojeści.
Z obłędem, co w oczach się nie mieści.

Użytkownik: Edycia 17.04.2008 22:16 napisał(a):
Odpowiedź na: Tango triste To było t... | Edycia Ach kiedy znowu ruszą dla mnie dni

Minęło wiele miesięcy,
Ale mnie nic nie minęło;
Czas dla mnie w miejscu przystanął;
Takie jest, chłopcy, takie jest piekło.

Na odgłos kroków po schodach
Serce wciąż skacze do gardła,
Że może jednak to ona,
Ona-to: piękna moja zagłada.

Ach, kiedy znowu ruszą dla mnie dni?
Noce i dni!
I pory roku krążyć zaczną znów
Jak obieg krwi:
Lato, jesień, zima, wiosna -
Do Boliwii droga prosta!
Wiosna, lato, jesień, zima
Nic mi się nie przypomina!

Ni żyć już można, ni umrzeć.
Wypłakane łzy doszczętnie;
Oddycham ledwie i z bólem,
Kością mi w gardle staje powietrze.

Czy tak już będzie i będzie,
Boże mój, Boże, mój Boże;
Zawsze i wszędzie w obłędzie,
Boże mój, wbiłeś we mnie wszystkie noże!

Ach kiedy znowu ruszą dla mnie dni...
.....................................
.....................................


[Edward Stachura]

Użytkownik: Doktor Zawisza 18.04.2008 14:59 napisał(a):
Odpowiedź na: Ach kiedy znowu ruszą dla... | Edycia Kapitalny. Muszę kupić "wiersze" stachury. mam już "wiersze pozostałe", "siekierezadę", "fabule rase", "całą jaskrawość" i "opowiadania". Ale jednak znam jakieś 60 procent jego wierszy, więc muszę uzupełnić braki. Dzięki.

Użytkownik: Edycia 18.04.2008 18:58 napisał(a):
Odpowiedź na: Nie wychodź na balkon, ni... | Doktor Zawisza Mam pytanko, czy mógłbyś wpisać cały ten ostatni wiersz? Akurat tego wiersza nie mam.

Użytkownik: Doktor Zawisza 18.04.2008 19:24 napisał(a):
Odpowiedź na: Mam pytanko, czy mógłbyś ... | Edycia Ja? jaki wiersz?

Użytkownik: Edycia 18.04.2008 19:31 napisał(a):
Odpowiedź na: Ja? jaki wiersz? | Doktor Zawisza Chodzi mi o wiersz "Prefacja" Stachury. To jest cały wiersz? Czy tylko fragment?

Użytkownik: Sherlock 18.04.2008 20:33 napisał(a):
Odpowiedź na: Chodzi mi o wiersz "... | Edycia http://www.netlibrary.net/eBooks/Wordtheque/pl/aaa​cdz.txt

Użytkownik: Edycia 18.04.2008 21:19 napisał(a):
Odpowiedź na: Ja? jaki wiersz? | Doktor Zawisza Już znalazłam ten wiersz sama.

Użytkownik: Agis 18.04.2008 15:55 napisał(a):
Odpowiedź na: Napawał ludzi optymizmem?... | Edycia Edyciu - nie zgodzę się.
Strachem i niepokojem?
Jego twórczość jest niejednorodna, nastrój zmieniał się wraz z jego kondycją psychiczną. Jednak dla mnie wielka część jego twórczości napawa optymizmem, uczy cieszyć się prostymi rzeczami i innymi ludźmi, dostrzegać w codzienności świętość i poszukiwać całej jaskrawości. A niektóre utwory smucą, smucą do łez ale nigdy nie straszą!

Użytkownik: Edycia 18.04.2008 18:22 napisał(a):
Odpowiedź na: Edyciu - nie zgodzę się. ... | Agis Przepraszam Cię Agisku, ale ja też się nie zgodzę. Ale możemy się trochę poniezgadzać w sumie.;)
Naprawdę nie dostrzegasz strachu - lęku, niepokoju, jaki przekazywał Stachura w swojej poezji. "Przekazywał", może bardziej wyrzucał z siebie. Strach zniewolił go tak bardzo, że utracił wiarę.... A gdy ktoś utraci wiarę to się boi, panicznie boi... i on to właśnie przekazywał w swojej poezji, może nie w każdej, ale tak.

W sumie każdy odbiera poezję Edka na swój własny sposób i bardzo dobrze.

Fakt, miał ON wzloty i upadki. Podoba mi się np. ta jego piosenka:

Piosenka dla Rafała Urbana

Założę z każdym się Ojcze Rafałem,
O piwo, wódkę, krew, życie zuchwale,
Że sobie jesteś teraz w Śląskim raju
Doradcą ogrodnika w boskim gaju

Usynowiłeś mnie, włóczęgę,
Niech ci tam więc przestrzennie będzie.
Tu, w tym Meksyku w Monterrey,
Nostalgia mi za tobą wykrzywiła gębę,
Płaczę jak bóbr, lecz ty się śmiej!

Wspominam nasze dni, Ojcze Rafale, Etymologię, śpiew i bumstararę,
I liczną a prześliczną kompaniję,
Herbatę z rumem oraz Potiszilem.

Mówiłeś do mnie Ed, kiedy ja umrę,
To ty już dobrze wiesz, jaką mi trumnę,
I rakiem zajechał tratwo-sanna,
Powiozła tam cię gdzie się kłania ściana.

Założę z każdym się, Ojcze Rafale,
O piwo, wódkę, krew, życie zuchwałe,
Że hucznie z Potęgową tam balujesz,
Pośrodku sadów tam, w niebieskiej tancbudzie.

Usynowiłeś mnie włóczęgę..........
..................................
..................................

[Edward Stachura]

Użytkownik: Agis 21.04.2008 10:35 napisał(a):
Odpowiedź na: Przepraszam Cię Agisku, a... | Edycia Hm... może jestem po prostu bardziej czuła na inne emocje i głównie te inne w jego pisaniu wyczuwam. Zawsze się dziwię, gdy twórczość Stachury odbierana jest jako ponura bo wg mnie jest zupełnie inna. Nawet jeśli pisze on o uczuciach trudnych to dla mnie też to ma wymiar oczyszczający a nie dołujący.

Użytkownik: Edycia 21.04.2008 19:39 napisał(a):
Odpowiedź na: Hm... może jestem po pros... | Agis To ciekawe. W sumie to chyba lepiej, że przyjmujesz jego pisanie w odwrotnym kierunku. Ja niestety nie, nie całą poezję. Tak bardzo prawdziwą poezję.
Tak było kiedyś..., kiedy po jego wierszach chciało mi się strasznie płakać. Tak samo jest teraz. Nawet ten temat, ten wiersz Doktora Zawiszy - dla mnie to depresja, która mnie dopadła.


Czekam..., czekam, aż dorosnę do przeczytania jego twórczości, bo nie mam odwagi.

Użytkownik: Doktor Zawisza 21.04.2008 21:06 napisał(a):
Odpowiedź na: To ciekawe. W sumie to ch... | Edycia [artykuł niedostępny]𻽲

Nowy wiersz!:-)

Użytkownik: Agis 18.04.2008 16:00 napisał(a):
Odpowiedź na: Zabierz mnie Sted Zabie... | Doktor Zawisza Bardzo mi się podoba :-)

Użytkownik: Doktor Zawisza 18.04.2008 17:45 napisał(a):
Odpowiedź na: Bardzo mi się podoba :-) | Agis Zapraszam do komentowania nowego wiersza. www.biblionetka.pl/...
Dzięki.