Książka "Czerwony Kapturek" Joanny Olech (seria "Niebaśnie") otrzymała wyróżnienie w konkursie na "Najpiękniejsze Książki Roku 2005" zorganizowanym przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek.

Książka Joanny Olech w opracowaniu graficznym Grażki Lange zdobyła także honorowe wyróżnienia (za tekst i grafikę) w konkursie "Książka Roku 2005" organizowanym przez polską sekcję IBBY.


Za górami, za lasami, w małym domku na skraju lasu mieszkała z rodzicami posłuszna dziewczynka. Bez szemrania zjadała szpinak i wątróbkę, nigdy nie dłubała w nosie i nie lepiła kotletów z błotka, jak jej rówieśnicy. Miała czyste uszy i paznokcie, a włosy zaplatała w warkocze z dużymi kokardami. Nawet kiedy dziewuchy ze starszych klas nazywały ją kujonką i szczypały boleśnie - nie skarżyła się i potulnie łykała łzy.

O małej dziewczynce, chorej babci, dzielnym leśniczym i strasznym wilku. A przede wszystkim o tym, że nie zawsze opłaca się być posłusznym, a już z całą pewnością nie wobec każdego.


Seria Niebaśnie zawiera powszechnie znane motywy baśniowe w nowej interpretacji. Zakładamy, że dzieci znają już baśnie Braci Grimm, Andersena czy Pana Perrault, tym razem proponujemy rodzicom i dzieciakom zabawę w "przebierankę" - Trzy Świnki, Jaś i Małgosia, Czerwony Kapturek dostają nowy "kostium", skrojony w pierwszej dekadzie XXI wieku. Wilk i Baba Jaga są baśniowymi metaforami zła, ale to zło przybiera różną postać, odmienną dla każdej epoki. Rolą rodziców jest pomóc dziecku rozszyfrować baśniowe metafory. Nie ma tu jednej, jedynie słusznej interpretacji.


"Ta plugawa książeczka utrwala szkodliwy stereotyp wilka - mięsożercy, czemu dajemy stanowczy odpór. Nasz gatunek brzydzi się mięsną dietą. Jak powszechnie wiadomo, żywimy się runem leśnym i zupą grzybową".
Liga Wilków Polskich

"W życiu tak się nie spłakałam. Żegnaj, Kapturku!"
Królewna Śnieżka

"Nareszcie jakiś soczysty horror na naszym ospałym rynku wydawniczym. Dreszcz emocji, zbrodnia, tajemnica... Tak trzymać!"
Sinobrody

"Nic nie zrozumiałem, ale obrazki ładne"
Głupi Jasio

"Uprzejmie donosimy, że ten sam wilk napastował nas wielokrotnie - to znany recydywista. A swoją drogą - tylko frajer nie zamyka drzwi na zasuwkę".
Z poważaniem! - Trzy Świnki

"Antropocentryczna, seksistowska bzdura!"
Bambi Jelinek


Grażka Lange - Wilk w przebraniu adiunkta warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, prawdziwy drapieżnik grafiki polskiej. Czemu ma takie duże oczy? - żeby odróżnić ładne książki od brzydkich. Czemu ma takie duże uszy? - żeby łowić nowiny ze świata grafiki. Czemu ma takie duże zęby? - żeby je sobie ostrzyć na producentów kiczu. Kolekcjonuje książki dla dzieci i liczne nagrody za najpiękniejsze projekty książek, którymi zapełnia swoją podwarszawską norę. Pożera tylko grzeczne dzieci, niegrzeczne wypluwa.

Joanna Olech - Czerwony Kapturek w średnim wieku. Nagabywana przez Wilka - pokazuje papiery recenzenta literatury dziecięcej - natręt ucieka z krzykiem! Niegdyś ilustratorka, obecnie publicystka. Popełniła trzy książki dla dzieci. Rozzuchwalona nagrodą literacką im. Kornela Makuszyńskiego, właśnie napisała czwartą. Wrodzone łakomstwo sprawiło, że żadnego koszyczka smakołyków nie doniosła do Babci - pożywne winko wypija w krzakach, a placek wyżera do ostatniego okrucha.

[Wydawnictwo Jacek Santorski & Co., 2005]