Wszystkim miłośnikom słowa pisanego dedykuję wypowiedź Orhana Pamuka o czytaniu i literaturze:

„Kiedy jednak odizolujemy się w ten sposób ( poprzednie zdanie mówi o zaszyciu się „z książką w gabinecie” – przyp.mój), szybko dostrzegamy, że nie jesteśmy tak samotni, jak myśleliśmy. Znajdujemy się w towarzystwie słów pochodzących od tych, którzy żyli przed nami, historii opowiedzianych przez innych, książek napisanych przez innych, słów napisanych przez innych – towarzyszy nam coś, co nazywamy tradycją. Wierzę, że literatura jest najbardziej wartościowym skarbem, jaki ludzkość zgromadziła w trakcie poszukiwań odpowiedzi na pytanie, czym jest. Dzięki uwadze poświęconej zatroskanym słowom autorów, społeczeństwa, plemiona i ludzie stają się coraz mądrzejsze, lepsze i wartościowsze. Palenie książek i oczernianie pisarzy oznacza, że nadciągnęły oto czasy ciemne i niebezpieczne.”

( z wykładu noblowskiego 7.12.06, za „Gazetą Wyborczą” 8.12.06)