Zaczelam ostatnio poznawanie Bohumila Hrabala. Wiem, ze jest pisarzem popularnym i w jakis sposob waznym. Chce dowiedziec sie wiecej i zrozumiec wiecej...

Przeczytalam:
- "Pociagi pod specjalnym nadzorem" (ponownie)
- "Jarmilka", opowiadanie z tomu "Bar Swiat"
- "Drybling Hidegkutiego czyli rozmowy z Hrabalem" - wywiad rzeka
- "Miasteczko, w którym czas się zatrzymał"
- "Gra w zycie. Opowiesc o Bohumilu Hrabalu" (Aleksander Kaczorowski)- napisałam krótką recenzję z tej lektury.

Czytam:
- "Wesele w domu" (Hrabal)

W kolejce:
- "Bar swiat"
- "Auteczko: ballada"
- "Lekcje tanca dla starszych i zaawansowanych"
- "Taka piekna zaloba"
- "Listy do Kwiecienki" (Hrabal)

Poznaje Hrabala najpierw od strony biografii i wywiadow, bo poza "Pociagami pod specjalnym nadzorem" nic tego autora do tej pory nie czytalam, a zaciekawila mnie postac pisarza "zwyklych ludzi", za ktorego sie uwazal, czy tez na jakiego sie kreowal, postac naznaczona jakims smutkiem, zeby nie powiedziec tragizmem.

Na poczatku eksploracji tematu pt. Hrabal dowiedzialam sie, ze niejaki William Dean Howell to wlasciwie ojciec socrealizmu. On to pierwszy zalecal amerykanskim pisarzom koncentrowanie sie na "jasnych stronach zycia jako bardziej amerykanskich" ("the rosier aspects of American life, because they are more American")

--- [z przedmowy do ameryk. wydania "Closely watched trains" autorstwa Josefa Skvorecky'ego, Northwestern University Press, 1990]

Maksim Gorky z kolei wprowadzil realizm socjalistyczny do zycia publicznego Zwiazku Radzieckiego, a biurokraci partyjni podchwycili ten koncept domagajac sie wyrzucenia z prozy realistycznej
- wszystkiego co mogloby rzucic choc cien na rzeczywistosc socjalistyczna
- wszelkich przejawow dekadencji (m.in. przemocy i seksu)

A wiec historia stanowiaca kanwe "Pociagu pod specjalnym nadzorem" i fakt ze ukazala sie one w latach szescdziesiatych (1965) w Czechoslowacji, stanowila, wydawalo by sie, ewenement iscie rewolucyjny. Choc tak naprawde, jak pisze Josef Skvorecky, Hrabal i jego przyjeciele czyli wtajemniczeni, wiedzieli ze "Pociagi pod specjalnym nadzorem" dalekie sa od pierwotnej, bezkompromisowej prozy Hrabala (pierwotna wersja pt. "Legenda Kaina"), a stanowia upiekszona i zlagodzona, zeby nie powiedziec, przeklamana wersja "Legendy Kaina".

Skovorecky porownuje korespondujace fragmenty z obu utworow dla pokazania znacznych roznic w obu tekstach.
Hrabal sam zrobil aluzje do tego, ze dal sie zmodyfikowac dla potrzeby socjalistycznej polityki wydawniczej, w powiesci "Poupata", w ktorej taksowkarz zarzuca Hrabalowi, ze z poety przekletego dal sie przerobic na socjalistycznego realiste.

"A cabdriver...drove me this year from the Barrandov studios, and suddenly he laughed and asked me, "Aren't you Mr. Hrabal?"
I replied, "Indeed I am."
And he said, "Ha, ha, they've outsmarted you, haven't they? You wanted to be a poete maudit, and they've turned you into a socialist realist. That's what I call a real achievement".

-- [z przedmowy do ameryk. wydania "Closely watched trains" autorstwa Josefa Skvorecky'ego, Northwestern University Press, 1990]

A wiec mamy doczynienia z pisarzem, ktory kreuje sie na tworce bedacego blisko zwyklych ludzi ("Drybling Hidegkutiego czyli rozmowy z Hrabalem"), a jednoczesnie, aby byc publikowanym, rezygnuje z autentycznosci i nie jest do konca uczciwy. Jesli tak, to musialo to byc powodem wewnetrznego dramatu tego pisarza.

Swoja biografie Hrabala, Aleksander Kaczorowski, rozpoczyna rozwazaniami na temat smierci pisarza, w 1997, w wyniku wypadniecia z okna szpitalnego i zastanawia sie czy nie bylo to samobojstwo.

W wywiadzie rzece ("Drybling Hidegkutiego czyli rozmowy z Hrabalem") Hrabal duzo mowi o samobojstwie, w "Pociagach pod specjalnym nadzorem" bohater probuje popelnic samobojstwo. Temat ten niewatpliwie jest bliski Hrabalowi.

Mam nadzieje dowiedziec sie wiecej o tym pisarzu w miare poznawania jego utworow i zycia.

-- Ciag dalszy nastapi