1. Malcolm i ja czyli Rozkosze posiadania kota (Thomas William J.)
Kiepsko u mnie ostatnio z czytaniem, więc na początek roku wybrałam pozycję kojarzącą się z czymś miłym, ciepłym i puchatym, czyli kotem. Wybór okazał się jednak chybiony: jeśli można sobie wyobrazić, jak mógłby traktować zwierzątko mało wrażliwy, mściwy i złośliwy dwunastolatek, to takie właśnie historie zawiera ta książeczka, a w wykonaniu dorosłego faceta wydaje się to wyjątkowo mierne. Jest to zbiór gazetowych felietonów i wyraźnie widać silenie się na żart, a także presję czasu, żeby oddać tekst w terminie. Poziomem kojarzy mi się z obecnymi programami kabaretowymi z TV.

2. Cham (Orzeszkowa Eliza)
Kontakt z Orzeszkową miałam do tej pory znikomy, więc zaczynałam z ciekawością i rezerwą.
Znowu jesteśmy nad Niemnem, a główne postaci to rybak Paweł - prawy i szlachetny oraz Franka, której charakter i życie reprezentują coś kompletnie przeciwnego. Autorka zderza dwa światy: wieś i miasto, uczciwość i zepsucie, zasady oraz ich brak. Poczciwy Paweł naiwnie wierzy, że dobroć, moralność i modlitwa potrafią odmienić zagubioną duszę żony.
Świetne portrety psychologiczne, zwłaszcza Franki, która gdyby ją oceniać według współczesnych standardów, i tak sobie świetnie radziła.

3. Gure: Historie z Kraju Basków (Mirgos Katarzyna)
Czytatka "Gure" znaczy chaos


4. Bachor (Ryrych Katarzyna (Dziki-Ryrych Katarzyna, Dziki Katarzyna, Ryrych-Korczyńska Katarzyna))
Czternastoletni chłopiec wychowywany przez brutalnego ojczyma i potulną matkę postanawia odnaleźć swojego biologicznego ojca, więc, jak w amerykańskich filmach, wyrusza w drogę i po kolei odwiedza ewentualnych kandydatów. Bywa i wzruszająco i zabawnie, w kontaktach z ojczymem także okrutnie, ale wiek bohatera zupełnie nie pasuje do języka książki, a przemyślenia już całkiem nie. Dobry i częściowo wiarygodny pomysł, ale niestety kiepskie wykonanie.

5. Denim blue (Ryrych Katarzyna (Dziki-Ryrych Katarzyna, Dziki Katarzyna, Ryrych-Korczyńska Katarzyna))
Drugie podejście do tej samej autorki i tym razem bardzo udane.
Trafne streszczenie znajduje się w nocie wydawnictwa, a umieszczona na początku lat siedemdziesiątych akcja może być atrakcyjna i współcześnie, bo choć zmieniły się realia, to główną osią jest dorastanie i życie rodzinne, a te zawsze przysparzają nastolatkom problemów.

6. Wyspa (Björnsdóttir Sigríður Hagalín)
Mój podwójnie ulubiony gatunek, bo i wyspa i dystopia.
Islandia zostaje nagle odcięta od świata, nie ma żadnej łączności i nie wiadomo, co się stało. Nie działają łącza internetowe, nie ma żadnego kontaktu radiowego z jednostkami będącymi na morzu, w powietrzu, ani gdziekolwiek w świecie. Kraj pozbawiony dostaw z zewnątrz musi sobie radzić sam mając do dyspozycji tylko własne zasoby, a rządowi analitycy muszą przygotować długoletnie strategie działania. Stopniowo następuje powrót do życia sprzed ery globalizacji, a nawet rewolucji przemysłowej. Czy to było zamierzone? Czy wyspiarze są w stanie przetrwać? Czy świat poza wyspą istnieje?
Po trzech miesiącach nie mam już przekonania co do wystawionej wówczas tak wysokiej oceny, bo sporo elementów fabuły, takich jak chaos czy przemoc, jest przewidywalnych. Interesujące się jednak wydają mechanizmy działania rządu i manipulowania przekazem.