Czy monumentalne dzieło jakim jest "Wojna i pokój" Lwa Tołstoja powinno być polecane wszystkim? Teraz, kiedy czytelnictwo przeżywa kryzys, kiedy "produkowane" są liczne książki łatwe, lekkie i przyjemne, aby skusić czytelnika?
Myślę, że odpowiedź brzmi: Nie! Nie należy zmuszać nikogo do czytania powieści tak wielkiej i tak doskonałej, bo jest to dzieło nie na nasze pośpieszne, SMS-owe czasy. Obecnie książki i owszem mogą być pokaźnych rozmiarów, ale najlepiej, żeby bohaterowie zachowywali się, jak nasi współcześni, żeby używali aktualnie obowiązującego słownictwa (często dość swobodnego obyczajowo), żeby byli do nas podobni i za wiele nie mędrkowali na wzniosłe tematy, bo to nudzi współczesnego czytelnika (choć oczywiście nie każdego).
A "Wojna i pokój" to wielka epopeja rosyjska z okresu wojen napoleońskich. To rozprawa o życiu szlachty rosyjskiej, o tragedii człowieka wplątanego w tryby historii. Jest w tej powieści Tołstoja obraz szlachty początków XIX w. Bohaterowie wiodą życie codzienne, knują swoje małe intrygi, walczą z Napoleonem. Tracą i zyskują.

Jeśli chcemy zobaczyć prawdziwego człowieka tego czasu, warto sięgnąć po Tołstoja. Może nie po wydanie Wydawnictwa Zielona Sowa z 2008 roku oparte na anonimowym tłumaczeniu (znalazłam tam trochę błędów), ale widziałam nowe pięknie wydane dzieło. Pamiętać trzeba jednak, aby zarezerwować sobie dużo czasu, czytając tę powieść, nie należy się śpieszyć.


Wojna i pokój (Tołstoj Lew)