Pokaż:
najczęściej oceniane książki
1
Liczba ocen: 5
|
Średnia ocena: 4,00
Liczba ocen: 5
|
Średnia ocena: 4,00
Książka Primoža Čučnika jest świadectwem utraty. Życie rozgrywa się na pchlim targu. Na straganach leżą równo ułożone bądź porozrzucane przedmioty, eksponaty, ludzie – wszystkie rekwizyty codzienności. Chociaż ich miejsce jest na śmietniku, domagają się od nas uwagi. Jeśli nie będziemy czujni, to cały ten przenoszony w słowach kram z dnia na dzień zniknie, odejdzie w zapomnienie. Dlatego nie bez powodu Čučnik pyta: „Czy jeszcze wierzysz w poezję?”. Nie ma rzeczy, póki się ich nie nazwie. Poeta ś...
Książka Primoža Čučnika jest świadectwem utraty. Życie rozgrywa się na pchlim targu. Na straganach leżą równo ułożone bądź porozrzucane przedmioty, eksponaty, ludzie – wszystkie rekwizyty codzienności. Chociaż ich miejsce jest na śmietniku, domagają się od nas uwagi. Jeśli nie będziemy czujni, to cały ten przenoszony w słowach kram z dnia na dzień zniknie, odejdzie w zapomnienie. Dlatego nie bez powodu Čučnik pyta: „Czy jeszcze wierzysz w poezję?”. Nie ma rzeczy, póki się ich nie nazwie. Poeta ś...
Czytaj więcej
2
Liczba ocen: 3
|
Średnia ocena: 3,50
Liczba ocen: 3
|
Średnia ocena: 3,50
Czytaj więcej
3
Liczba ocen: 3
|
Średnia ocena: 3,83
Liczba ocen: 3
|
Średnia ocena: 3,83
Bohaterka tomu, Hana, ma około dwudziestu lat, obgryza paznokcie, pali papierosy, maluje obrazy, lubi spacerować po lesie i pisze poezję. W śmiałych konfesyjnych wierszach podmiotka opowiada o uniwersalnych dziewczyńskich doświadczeniach – przeżywaniu swojej cielesności w oczach własnych i cudzych, miesiączce, pierwszych razach, masturbacji, bólach, troskach, rozczarowaniach oraz licznych (i słusznych!) wkurwach. Te ostatnie rodzą się często ze zderzeń z rozmaitymi postaciami lekceważenia młodyc...
Bohaterka tomu, Hana, ma około dwudziestu lat, obgryza paznokcie, pali papierosy, maluje obrazy, lubi spacerować po lesie i pisze poezję. W śmiałych konfesyjnych wierszach podmiotka opowiada o uniwersalnych dziewczyńskich doświadczeniach – przeżywaniu swojej cielesności w oczach własnych i cudzych, miesiączce, pierwszych razach, masturbacji, bólach, troskach, rozczarowaniach oraz licznych (i słusznych!) wkurwach. Te ostatnie rodzą się często ze zderzeń z rozmaitymi postaciami lekceważenia młodyc...
Czytaj więcej
4
Liczba ocen: 3
|
Średnia ocena: 4,50
Liczba ocen: 3
|
Średnia ocena: 4,50
Czytaj więcej
5
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,00
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,00
To pierwsze książkowe wydanie poezji Alojza Ihana w języku polskim. Z jego twórczością mieli dotąd okazję zapoznać się jedynie ci czytelnicy, którzy śledzą rubryki poetyckie polskich czasopism literackich. Tam tylko (oraz w antologii poezji słoweńskiej "Srebro i mech") ukazały się wybory jego wierszy. To niewiele, szczególnie że chodzi o jednego z najwybitniejszych współczesnych poetów słoweńskich. Na opinię tę zasłużył sobie pisarz, wydając od czasu swego zasadniczego debiutu w połowie lat osie...
To pierwsze książkowe wydanie poezji Alojza Ihana w języku polskim. Z jego twórczością mieli dotąd okazję zapoznać się jedynie ci czytelnicy, którzy śledzą rubryki poetyckie polskich czasopism literackich. Tam tylko (oraz w antologii poezji słoweńskiej "Srebro i mech") ukazały się wybory jego wierszy. To niewiele, szczególnie że chodzi o jednego z najwybitniejszych współczesnych poetów słoweńskich. Na opinię tę zasłużył sobie pisarz, wydając od czasu swego zasadniczego debiutu w połowie lat osie...
Czytaj więcej
6
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,25
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,25
„Pierwszy tomik Šalamuna, który wpadł w moje ręce, nosiłem ze sobą, dopóki ktoś nie buchnął mi torby razem z portfelem, komórką i książką. Wiedziałem, że to jest znak. Te wiersze miały mnie jeszcze nieraz nawiedzać i niepokoić...”
Paweł Sarna
[Instytut Mikołowski, 2013]
„Pierwszy tomik Šalamuna, który wpadł w moje ręce, nosiłem ze sobą, dopóki ktoś nie buchnął mi torby razem z portfelem, komórką i książką. Wiedziałem, że to jest znak. Te wiersze miały mnie jeszcze nieraz nawiedzać i niepokoić...”
Paweł Sarna
[Instytut Mikołowski, 2013]
Czytaj więcej
7
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,25
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,25
Pierwszy w Polsce większy wybór twórczości poety, który przynajmniej przez półwiecze władał wyobraźnią narodu słoweńskiego, z niezwykłą mocą wpływał na sposób myślenia i emocjonalność swoich rodaków. Poezja ta nie zamyka się jednak w minionym czasie ani w kręgu narodowej wspólnoty, przeciwnie – mistrzostwo słowa Župančiča, witalizm jego wierszy oraz podejmowane przez niego uniwersalne tematy (tęsknota za ojczyzną, migracja, nieszczęścia wojen światowych, ale też osobiste przeżycia młodzieńcze i ...
Pierwszy w Polsce większy wybór twórczości poety, który przynajmniej przez półwiecze władał wyobraźnią narodu słoweńskiego, z niezwykłą mocą wpływał na sposób myślenia i emocjonalność swoich rodaków. Poezja ta nie zamyka się jednak w minionym czasie ani w kręgu narodowej wspólnoty, przeciwnie – mistrzostwo słowa Župančiča, witalizm jego wierszy oraz podejmowane przez niego uniwersalne tematy (tęsknota za ojczyzną, migracja, nieszczęścia wojen światowych, ale też osobiste przeżycia młodzieńcze i ...
Czytaj więcej
8
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,50
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,50
Czytaj więcej
9
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 5,00
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 5,00
Tomaž Šalamun (ur. 1941, zm. 2014) - poeta słoweński, jeden z najwybitniejszych współczesnych poetów europejskich. Opublikował ponad czterdzieści tomów poezji w języku słoweńskim, z których wiele ukazało się w wydaniach książkowych w innych krajach europejskich i USA. Tłumaczony na ponad 20 języków. Po polsku ukazały się "Wiersze" (1979), "Straszne święta" (1996), "Poker" (2002), "Czytać: kochać" (2002) w tłum. Katariny Šalamun-Biedrzyckiej oraz "Jabłoń" (2004) i "Pora roku" (2013) w tłum. Miłos...
Tomaž Šalamun (ur. 1941, zm. 2014) - poeta słoweński, jeden z najwybitniejszych współczesnych poetów europejskich. Opublikował ponad czterdzieści tomów poezji w języku słoweńskim, z których wiele ukazało się w wydaniach książkowych w innych krajach europejskich i USA. Tłumaczony na ponad 20 języków. Po polsku ukazały się "Wiersze" (1979), "Straszne święta" (1996), "Poker" (2002), "Czytać: kochać" (2002) w tłum. Katariny Šalamun-Biedrzyckiej oraz "Jabłoń" (2004) i "Pora roku" (2013) w tłum. Miłos...
Czytaj więcej
10
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 2,50
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 2,50
Czytaj więcej
11
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 3,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 3,00
Czytaj więcej
12
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,00
Tęgi chłop, hipochondryk. Bez przerwy siedzi w domu albo podróżuje. Powinien pisać prozę, pisze wiersze. Semolič pełen jest sprzeczności, czego po nim właściwie nie widać, wydaje się taki klasyczny i spokojny, spełniony i rozchorowany. Otóż odwaga Semoliča polega na pisaniu wierszy zwykłych. Takich, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni. Najpierw je przerabialiśmy w szkole, potem na studiach, a potem na swoje. Semolič nie pisze swoich wierszy, pisze cudze, ale o sobie, na tym polega jego drobna wywr...
Tęgi chłop, hipochondryk. Bez przerwy siedzi w domu albo podróżuje. Powinien pisać prozę, pisze wiersze. Semolič pełen jest sprzeczności, czego po nim właściwie nie widać, wydaje się taki klasyczny i spokojny, spełniony i rozchorowany. Otóż odwaga Semoliča polega na pisaniu wierszy zwykłych. Takich, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni. Najpierw je przerabialiśmy w szkole, potem na studiach, a potem na swoje. Semolič nie pisze swoich wierszy, pisze cudze, ale o sobie, na tym polega jego drobna wywr...
Czytaj więcej
13
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,00
„Poezja Jurego Deteli zyskała miano refleksyjnej, a przez głęboki wymiar etyczny oraz stosunek do świata zwierząt poetę można nazwać prekursorem etyki animalistycznej w Słowenii. W swych wierszach wyraził głęboki szacunek do przyrody, wyrastając poza zwykłą świadomość ekologiczną.
Świat tych wierszy jest jednocześnie ziemski i kosmiczny, materialny i duchowy, oglądany z pozycji głęboko etycznej, świat przemocy i zabijania, w którym wielki szacunek poety wzbudzają prawa natury, porządek wszech...
„Poezja Jurego Deteli zyskała miano refleksyjnej, a przez głęboki wymiar etyczny oraz stosunek do świata zwierząt poetę można nazwać prekursorem etyki animalistycznej w Słowenii. W swych wierszach wyraził głęboki szacunek do przyrody, wyrastając poza zwykłą świadomość ekologiczną.
Świat tych wierszy jest jednocześnie ziemski i kosmiczny, materialny i duchowy, oglądany z pozycji głęboko etycznej, świat przemocy i zabijania, w którym wielki szacunek poety wzbudzają prawa natury, porządek wszech...
Czytaj więcej
14
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,50
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,50
Czytaj więcej
15
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,00
Zbiór wierszy nieznanego dotąd w Polsce młodego słoweńskiego autora. "Zapach herbaty" to świadectwo otaczającej nas "detaliczności świata", to liryczny dowód wszędobylskiego uroku jego niuansów. Primož Čučnik jest poetą szczegółu, potrafiącym umiejętnie wyeksponować piękno i dramat egzystencji w pozornie zwyczajnych sytuacjach, jak podróż czy odwiedziny krewnych.
[Zielona Sowa, 2003]
Zbiór wierszy nieznanego dotąd w Polsce młodego słoweńskiego autora. "Zapach herbaty" to świadectwo otaczającej nas "detaliczności świata", to liryczny dowód wszędobylskiego uroku jego niuansów. Primož Čučnik jest poetą szczegółu, potrafiącym umiejętnie wyeksponować piękno i dramat egzystencji w pozornie zwyczajnych sytuacjach, jak podróż czy odwiedziny krewnych.
[Zielona Sowa, 2003]
Czytaj więcej
16
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,00
Czytaj więcej
17
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,00
Czytaj więcej
18
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,50
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,50
Czytaj więcej
19
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,50
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 5,50
Czytaj więcej
20
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 6,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 6,00
Czytaj więcej
21
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Czytaj więcej
22
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Czytaj więcej
23
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Czytaj więcej
24
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Czytaj więcej
25
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Czytaj więcej
26
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Czytaj więcej
27
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Czytaj więcej
28
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
Liczba ocen: 0
|
Średnia ocena:
„Meta Kušar w swoich czułych i dociekliwych wędrówkach po rodzinnym mieście i rodzimym języku dotyka tego, co uniwersalne, a niekiedy – transcendentne”.
Miłosz Biedrzycki
[Instytut Mikołowski, 2013]
„Meta Kušar w swoich czułych i dociekliwych wędrówkach po rodzinnym mieście i rodzimym języku dotyka tego, co uniwersalne, a niekiedy – transcendentne”.
Miłosz Biedrzycki
[Instytut Mikołowski, 2013]
Czytaj więcej
29
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Czytaj więcej
30
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Czytaj więcej
31
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Czytaj więcej
32
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Czytaj więcej
33
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Poezja bywa księgą scenariuszy, sytuacji potencjalnych, które dzięki sile metafory zdają się bardziej realne, bardziej przejmujące od tak zwanych faktów. Anja Golob pokazuje w swoich wierszach, że jeśli istnieje jakaś prawda, to z całą pewnością istnieje też inna prawda, stanowiąca tej pierwszej lustrzane odbicie. Jeżeli przyjąć, że oksymoron to najbardziej mistyczna z poetyckich figur, słoweńska autorka robi wszystko, by ją zdekonstruować, zdemistyfikować, rozbijając tajemniczą jedność przeciwi...
Poezja bywa księgą scenariuszy, sytuacji potencjalnych, które dzięki sile metafory zdają się bardziej realne, bardziej przejmujące od tak zwanych faktów. Anja Golob pokazuje w swoich wierszach, że jeśli istnieje jakaś prawda, to z całą pewnością istnieje też inna prawda, stanowiąca tej pierwszej lustrzane odbicie. Jeżeli przyjąć, że oksymoron to najbardziej mistyczna z poetyckich figur, słoweńska autorka robi wszystko, by ją zdekonstruować, zdemistyfikować, rozbijając tajemniczą jedność przeciwi...
Czytaj więcej