Dodany: 03.04.2008
|
Autor: olka76
Jan Zieliński jest historykiem i krytykiem literatury, tłumaczem, edytorem i dyplomatą. Wydał dotychczas 5 książek własnych (m.in. „Leksykon polskiej literatury emigracyjnej”, Lublin 1989, 1991, „Józef Czapski. Krótki przewodnik po długim życiu”, Warszawa 1997, „Nasza Szwajcaria. Przewodnik śladami Polaków”, Warszawa 1999), ta jest szósta. Przetłumaczył powieści takich pisarzy jak: Philip K. Dick, Philip Roth, Richard Brautigan, James Jones, Christopher Isherwood. W swoim dorobku edytorskim ma 10 książek, w tym „Poezje zebrane” Aleksandra Wata oraz korespondencję Andrzeja Bobkowskiego z Jerzym Giedroyciem. Od 1987 członek zespołu redakcyjnego „Res Publica”, następnie „Res Publica Nova”. Członek redakcji „Literary Studies in Poland”. Ostatnio stały współpracownik „+Plus-Minus”. W latach 1991-97 w służbie dyplomatycznej, najpierw I sekretarz, a następnie radca Ambasady RP w Bernie do spraw kulturalnych, prasowych i naukowych. Od marca 1998 roku wykłada historię literatury polskiej na uniwersytecie we Fryburgu Szwajcarskim. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiego PEN-Clubu. Mieszka w Bernie.
„SzatAnioł” to próba zupełnie nowego spojrzenia na biografię Juliusza Słowackiego. Autor stawia tezę, że zawarte przez młodego chłopca w wileńskim kościele przymierze z Bogiem o sławę było w gruncie rzeczy paktem z Szatanem. W rezultacie w Paryżu młody poeta wiódł tryb życia dandysa i cynicznie zwodził niewinne panienki. Zasadniczy przełom duchowy rozpoczął się dopiero w trakcie nocy, spędzonej u Grobu Pańskiego. Ta walka o duszę odbywa się w narzuconych przez autora ramach tematycznych, które pozwalają prześledzić, co poeta robił w poszczególnych etapach swego życia (wyznaczanych z dziwną symetrią przez przemieszczanie się w przestrzeni: Krzemieniec i Wilno – Warszawa – podróż na Zachód – Pierwszy Paryż – Genewa – Pierwsze Włochy – Podróż na Wschód – Drugie Włochy – Drugi Paryż). Dowiadujemy się zatem, w jakich miejscach przebywał, z jakimi ludźmi obcował, jak wyglądał, co czytał, jakie oglądał obrazy, czego słuchał, a także jaki był stan jego ducha. Między tymi, w miarę stałymi, blokami autor umieścił „okruchy” (termin norwidowski), z których dowiedzieć się można, co Słowacki jadał, co palił, gdzie się kąpał, jaki w danym okresie prowadził tryb życia. Jan Zieliński nie oszczędza swego bohatera, pisze otwarcie o sprawach, które jego poprzednicy woleli przemilczać. „SzatAnioł” jest mozaiką, z której wyłania się wyrazisty wizerunek Juliusza Słowackiego. Wizerunek dla niektórych może szokujący, ale żywy, zaskakująco współczesny.
Z kim młody Słowacki zawarł pakt w wileńskim kościele – z Bogiem czy z Szatanem?
Z kim Słowacki uprawiał boks w Londynie?
Dlaczego podczas pobytu w Genewie Słowacki musiał korzystać z usług przemytników?
Czy to Słowacki był ojcem nieślubnego dziecka księżniczki Charlotty Bonaparte?
Co łączyło Słowackiego z Zygmuntem Krasińskim – przyjaźń czy miłość?
Czy jezuita ksiądz Ryłło pasował Słowackiego na Rycerza Jerozolimskiego?
Co miał wspólnego Słowacki z Bakuninem?
Takie pytania (i wiele innych) stawia autor w zupełnie nowej biografii Słowackiego, napisanej na zamówienie Świata Książki z okazji 150 rocznicy śmierci poety.
[tekst z obwoluty]
[Świat Książki, 2000]