Teksty i komentarze

No właśnie, po co z tym walczyć? Całe życie tak czytam i dobrze mi z tym. Nie zawsze jestem w nastroju, żeby kontynuować jedną, konkretną książkę, to raz. A dwa, są takie pozycje, których nie sposób przeczytać za jednym posiedzeniem, trzeba dawkować, dzielić. Chociażby książki popularnonaukowe. Przynajmniej ja tak mam - muszę zrobić przerwę. A w tej przerwie też trzeba coś czytać!

Ojej, a jakie tam nieaktualne informacje. ;) Przynajmniej w moim wpisie. ;) Pisałam, że czytam jedną, dwie lub trzy jednocześnie, a cztery to już za dużo. Teraz czytam trzy lub cztery, często pięć, a nawet sześć. I dobrze mi z tym! Lubię tak - codziennie każdą książkę po kawałeczku, dzięki temu na dłużej zostaję z bohaterami bez konieczności ograniczania ilości dziennie przeczytanych stron. :)

Na pewno dobrze wpływa na mózg. Aktualnie czytam Matka dzieci Holocaustu: Historia Ireny Sendlerowej, a że nie jest to lekka i przyjemna lektura do pośmiania się, to w przerwach dla oddechu czytam Kino, teatr, kabaret w przedwojennej Polsce i Pan Lodowego Ogrodu: Tom 1

Ja mam zazwyczaj cztery książki do czytania, mam nawet specjalny podział :) - książka polska - książka rosyjska (bo jestem z wykształcenia rusycystką) - książka zagraniczna (na literaturze polskiej i rosyjskiej literatura się nie kończy :p) - literatura faktu (u mnie bardzo szeroko: reportaże, autobiografia, biografia, wspomnienia, kulturoznawstwo, literatura podróżnicza itd.) I zawsze się staram, żeby 1,2,3 nie były w tym samym gatunku,...

Ja też czytam zwykle przynajmniej trzy i dobrze mi z tym :) Podobno czytanie kilku książek "równocześnie" dobrze wpływa na pracę mózgu i takie tam. Chociaż nie wiem, ile w tym może być prawdy.

Pomimo wielokrotnych postanowień, "że nigdy więcej", znowu czytam pięć książek jednocześnie. Efekt będzie taki jak zwykle: - dwie bez problemu i dość szybko doczytam do końca, - jedną lub dwie będę "dziabał" kawałeczkami przez kilka miesięcy, dobierając w międzyczasie kolejne książki do szybkiego pochłonięcia - pozostała / pozostałe doczytam do połowy i porzucę, tylko po to by za kilka miesięcy rozpocząć czytanie od początku (bo wielu wątków ...

Tworzymy je wspólnie, bądź więc dalej jedną z nas i ciesz się wszystkim, co Biblionetka daje, po wiek wieków!

Szybko czas leci, prawda? Wszystkiego książkowego. ;)

Wszystkiego najksiążkowszego. Wielu lat z BiblioNETką.

Czas pędzi jak szalony, nie wiem, kiedy i jak upłynęło mi 6 lat tutaj, na tym sympatycznym portalu, bez którego już nie umiem się poruszać po świecie książek :) Dziękuję wszystkim, którzy tworzą to niezwykłe miejsce!

...mój diabeł stróż: Listy Andrzeja Czajkowskiego i Haliny Sander (5,5) Na książkę trafiłem zupełnie przypadkiem, była akurat w promocji, a że lubię wszelkie biografie i dzienniki z wydawnictwa W.A.B., to się nią zainteresowałem. I okazało się, że czekała mnie nie lada gratka! Listy są rewelacyjne! Złożoność psychiki i problemów korespondentów jest przeogromna. Moja własna postawa wydaje się iście stoicka, przy wielowarstwowości ich osobowośc...

"Życie Pi" też mi nie podeszło, ale przyznam się, że film obejrzałem z przyjemnością (bo jest naprawdę piękny wizualnie)

Ja byłam na początku i podobało mi się. Zobaczymy, na razie mi wypadło z kolejki.

Wiem o tych zachwytach i pozycjach w różnych rankingach. I jeszcze o porównaniach do "Hrabiego Monte Christo". Dlatego właśnie pamiętam tę książkę. Z bardzo pozytywnym nastawieniem się za nią zabierałam i powoli mi klęsło. Po 200 stronach na 700 - wymiękłam. Jak to mówił jeden mój stary znajomy: "Jedni lubią kiszone ogórki, inni pańskie córki." Hehe...

Kraina Chichów - mój pierwszy i jedyny Caroll. Skończyłam, a jakże. Nie wiem po co. Książka była o niczym, ale to nic zostało rozbuchane do granic możliwości, otoczone wianuszkiem niby-to-teorii i zahaczało o metafizykę. Taniutką zresztą. Dzięki tej książce nie sięgnęłam i nie sięgnę już po żadnego Carolla, bo ani to rozrywka, ani literatura. Brrr!

Ostatnio przeglądając listę "Najlepszych książek" widziałam, że Shantaram jest w czołówce najlepszych kryminałów/thrillerów/powieści sensacyjnych: na ponad 670 ocen średnia 5,15. A tu widzę, że ten zachwyt nie jest powszechny :)

Dobry gniot też czasem nie jest zły. ;) Pod warunkiem, że jest tak zły, że aż śmieszny. :)

Bardzo lubię Zajdla, ale jego udział w "Drugim spojrzeniu..." był minimalny (konspekt + próbka tekstu). Tez nie przeczytałem do końca, ale głównie dlatego, że nie czuło się w tym Zajdla.

Ja z "Grą o tron" mam inny problem. O ile pierwszy tom pochłonąłem w trzy dni, o tyle drugą część piątego czytałem już trzy miesiące. I nie wiem czy mam ochotę na kolejny.

Ja mam przebrnięcie przez całego Ulissesa w postanowieniach noworocznych :)

Dobrze, że pominęłaś gnioty, bo nie o takie książki mi chodziło w tym wypadku. Wiadomo, że jak coś kiepskie to się odkłada na bok i więcej po to nie sięga. Tu bardziej mi chodziło właśnie o takie wypadki gdy chcemy coś przeczytać, ale nie jesteśmy w stanie.

No popatrz, nawet w spisie książek nie do przebrnięcia można znaleźć coś interesującego. "Gar'ingawi wyspa szczęśliwa" leci do schowka. Dzięki! :)

"Boję się odwiedzać kogokolwiek, bo nie potrafię u kogoś niczego dotknąć, a więc nie potrafię niczego zjeść ani nawet napić się kawy, nawet jeśli naprawdę mam na to ochotę". OCD, czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, inaczej nerwica natręctw – jak mało wiemy o tej chorobie! Chorobie wyniszczającej ludzką psychikę. Chorobie, której objawy w postaci przymusowych i obsesyjnych myśli oraz zachowań potrafią zniszczyć codzienne życie. Po lekturz...

A, i był jeszcze audiobook Człowiek bez właściwości. Nie pamiętam ile to miało odcinków, ale pewnie coś koło 30, półgodzinnych, a ja cały czas miałam wrażenie, że cała książka jest bez właściwości, nie tylko jej bohater. Dobrnąwszy gdzieś do końca drugiego odcinka, może najdalej trzeciego, porzuciłam to dzieło i znalazłam sobie coś ciekawszego.

Po raz kolejny odłożyłem nieprzeczytaną "Filozofię przypadku". Jedyną książkę Lema, przez którą nie jestem w stanie przebrnąć. Niby nie jest ona trudniejsza w odbiorze niż, przykładowo, "Summa technologiae", ale za każdym razem po max 200 stronach wymiękam. Nie wiem czy temat mi nie podchodzi, czy poziom nieprzystępności przekroczył moje wszystkie stany alarmowe. W każdym razie pomimo wielkich chęci, "dzieste" podejście do "Filozofii..." nie udał...

Byłem przekonany, że oceniłem, więc może rzeczywiście coś czasem z systemem szwankuje. Pierwszy raz się jednak z czymś takim spotykam. Mogło być też tak, że chciałem wystawić ocenę, ale akurat na stronie wystąpił błąd, no i później zapomniałem ponowić próbę.

Na Ziemkiewicza w życiu mnie nikt nie namówi! :) Może oceniłaś, tylko ocena znikła. Mnie znikają notorycznie, zgłaszałam to 2 razy i nadal nienaprawione. Przy okazji tej czytatki znalazłam kolejną znikniętą ocenę - "Baśń zimową". Wspaniała książka! Chyba jeszcze raz przeczytam. Po poprzednim czytaniu kupiłam własną. ;)

Felietonów Ziemkiewicza prawie nie znam. Choć akurat w weekend jeden zalinkowałam - http://ziemkiewicz.dorzeczy.pl/id,5700/J​aja-z-Prusa.html Natomiast po lekturze Michnikowszczyzny nie mam ochoty na więcej - bo nie lubię agresji, nawet w książce o charakterze właśnie felietonistycznym.

Też tak podchodzę do W. Zwłaszcza że mam od KR różne wiadomości na temat (studiowali razem i W. kiedyś taki nie był; w środowisku ludzie są zniesmaczeni jego nagłym skrętem, a tak to bywa, że jak się nagle zmieni front, to się jest zajadłym i często też bez powodu podłym wobec dawnych znajomych, chociaż przecież nic nie zrobili, to on zmienił front i zaczął ziać nienawiścią). KR mi nawet polecił jedną jego książkę i chciałabym przeczytać, ale cią...

Zaraz skojarzył mi się Ziemkiewicz, którego felietonów nie trawię, a którego książka Polactwo mi bardzo zasmakowała (przy okazji zauważyłem, że zapomniałem wystawić ocenę; natychmiast nadrabiam zaległość i daję 5).