Książka: Czarna bandera

Czasem z istnienia jakiejś luki, niszy, zdajemy sobie sprawę dopiero wtedy, gdy zostanie ona wypełniona. Kiedy byłem małym chłopcem, to… To książki o piratach, na przykład „Wyspa skarbów” czy „Piraci i Książęta”, były zaliczane do literatury przygodowej dla dzieci i młodzieży. Po uzyskaniu dowodu osobistego, czytać czegoś takiego już raczej nie wypadało. Z czasem jednak okazało się, że niektórym dorosłym (proszę dorosłości nie mylić z dojrzałością!) czegoś jakby brakuje. Pojawił się pewien ni...

Cokolwiek bym powiedziała, to i tak będzie za mało. W przypadku tego zbioru, słów odpowiednich brak. Nigdy nie byłam miłośniczką pirackich opowieści - aż do przeczytania "Czarnej bandery", gdyż teraz grzechem byłoby być ignorantką. Jacek Komuda po prostu potrafi. Nie męczy, nie nudzi, słowem, wciąga niczym kraken na samo dno morskiej otchłani. A czyż to nie miło, gdy główny bohater to nie smagły młodzian, tylko wstrętny, śmierdzący dziadyga, nierzadko z drewnianą nogą? A nawet jeśli zdarzy...

Oto najprawdziwsza morska fantastyka. Mocna jak rum z portowej tawerny , ociekająca namiętnościami, krwią i słoną wodą, jak pokład okrętu w czasie abordażu.

Oto zbiór o najgorszych łotrach, piratach i buntownikach, jacy w XVII i XVIII wieku pływali po morzach świata. Ludziach, którzy dusze zastawiali diabłu i ladacznicom w zamtuzach, cnotę zaś cisnęli w morze razem z Biblią i... swym byłym kapitanem. Opowiadań o złych wodach i przeklętych wiatrach, które gnają potępione żaglowce aż do wrót piekielnych otchłani. Do miejsca, gdzie za wszystkie grzechy czeka bezlitosna kara.


"Wartka akcja, ciekawa intryga, pasjonujące opisy walk i manewrów żaglowców, krwawych zmagań ich załóg, pirackich obyczajów i zaskakujące epilogi każdej z 6. nowel składających się na treść książki, nie pozwalają się od niej oderwać. Ale ostrzegam - to twarda, męska literatura! Nie dla dobrze wychowanych panienek".

Prof. Jacek Czajewski, jachtowy kapitan żeglugi wielkiej

[Fabryka Słów, [2008]]