„Książka Dariusza Karłowicza stawia problem rzadko dziś podejmowany. Czy jest jakiś związek między męczeństwem a prawdą? Czy śmierć Sokratesa czyni wiarygodną jego filozofię? Czy śmierć Jezusa czyni wiarygodnym Objawienie? W intrygującym wywodzie autor rysuje metafizyczne tło umożliwiające pozytywne odpowiedzi na te pytania. Książka przejmująco odtwarza ten wymiar człowieka, który współczesność zafałszowała, zlekceważyła lub zepchnęła na margines”.
Ryszard Legutko
„Jest to książka o tym, że nie każde szukanie prawdy jest szukaniem mądrości. Samą tylko pracą myśli ani w pojedynkę mądrości się nie znajdzie. Dariusz Karłowicz w sposób fascynujący pokazuje dwie cechy starożytnych »przyjaciół mądrości«, czyli filozofów, które dzisiaj bardzo by się nam przydały. Oni mądrości starali się szukać naprawdę całym swoim życiem, zaś postawa zawierzenia mistrzowi (którego należało wybrać z najwyższą starannością) była dla nich ogromnie ważnym sposobem dążenia do prawdy. Dla chrześcijan była to postawa zawierzenia Chrystusowi”.
O. Jacek Salij OP
„Ta zachwycająca książka wypełnia głęboką lukę w naszym rozumieniu paradoksalności wyboru męczeństwa i śmierci czy to przez antycznego mędrca, czy świadka Chrystusa epoki prześladowań. Dariusz Karłowicz dowodzi bowiem, że z paradoksu powiązania duszy z kaźnią, cierpieniem i poniżeniem wydobywa się blask nieba, naoczność wiecznych i niewidzialnych bytów, upodobnienie do Boga. Męczeństwo jest cudem pełnej konwersji, mostem łączącym niepojęty świat zbawienia z rzeczywistością mniemań, w której śmierć jest potęgą mroczną i groźną”.
Maria Dzielska
Dariusz Karłowicz, ur. 1964, dr filozofii, prezes Fundacji Świętego Mikołaja (www.mikolaj.org.pl), wraz z Markiem A. Cichockim założyciel i wydawca rocznika filozoficznego „Teologia Polityczna” (www.teologiapolityczna.pl). Autor książek: „Arcyparadoks śmierci” (pierwsze wyd. Znak 2000), „Koniec snu Konstantyna” (OMP 2004, drugie wyd. 2005, książka wyróżniona nagrodą im. Andrzeja Kijowskiego), „Sokrates i inni święci” (OMP/Fronda 2005).
„Tematem tej książki jest męczeństwo jako kategoria filozoficzna. Jej główny cel to filozoficzna interpretacja popularnego w starożytności przekonania o dowodowej wartości świadectwa śmierci. Nie trzeba przekonywać, że mamy do czynienia z kluczowym problemem filozofii chrześcijańskiej. Idzie tu mianowicie o kwestię wiarygodności Objawienia – zarówno w jego wymiarze dogmatycznym, jak i normatywnym. Dla rangi tego problemu nieobojętny jest fakt, że nie jest to zagadnienie wyłącznie historyczne. Wierzę, że istnieją dobre postawy, by sądzić, że chrześcijańska postawa w obliczu prześladowań może być pojmowana jako urzeczywistnienie niezrealizowanych ambicji filozofii, dowodząc pośrednio prawdziwości nauki objawionej przez Jezusa Chrystusa. Ten zapoznany rodzaj dowodu wiarygodności doktryny godny jest poważnego namysłu właśnie dzisiaj, kiedy napięcie między rozmaitymi formami irracjonalizmu, z jednej, a minimalistycznym racjonalizmem, z drugiej strony, wydaje się niemożliwe do przezwyciężenia”.
Ze „Wstępu”
[Fronda, 2007]