Książka: Dwadzieścia dni bez wojny

Konstanty Simonow (ur. w 1975) jest jednym z najpopularniejszych pisarzy radzieckich. Rozgłos przyniosły mu świetnie znane czytelnikowi polskiemu powieści o wojnie ("Dni i noce", "Towarzysze broni", "Żywi i martwi", "Nikt nie rodzi się żołnierzem"). W latach 1941-1945 Simonow był korespondentem frontowym gazety "Czerwona Gwiazda". Doświadczenia i obserwacje z tego okresu zawarł w najlepszych swych powieściach. "Dwadzieścia dni bez wojny" to opis dalszych losów Łopatina, również korespondenta "Czerwonej Gwiazdy", nieomal sobowtóra Simonowa, bohatera cyklu "Zapiski Łopatina" wydanego w Polsce pt. "Decyzje" (PIW, 1965).

Dwadzieścia dni bez wojny – to okres, jaki przeżył Łopatin z dala od frontu, a jednak w samym centrum wojny – "drugiej wojny", jak ją nazywa – wojny, jaką naród toczył nie tylko na froncie, lecz w całym kraju.

Smutna jest wojenna miłość Łopatina – nie może on nawet poprosić: "czekaj mnie..." – ofensywa dopiero się rozpoczęła, nie wiadomo jeszcze, jak potoczą się losy bohaterów – korespondent frontowy może polec w każdej chwili. Ale jeżeli nawet tak się stanie, to będzie, jak rozmyśla Łopatin, jeszcze jedna ofiara, która okupi zwycięstwo. Bo w zwycięstwo wierzą wszyscy – i wiara ta sprawia, że lżejsza wydaje się walka, łatwiejsze oczekiwania...

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975]