Książka: Legenda o świętym pijaku i inne opowiadania

Legendę o Andrzeju Kartaku z Olszowic pisał Roth w kawiarni paryskiej na rue de Turon przy stoliku pokrytym zielonym suknem, na którym pełno było filiżanek po wypitej kawie i kieliszków po koniaku i likierze. "Legenda o świętym pijaku" jest rodzajem baśni o życiu i umieraniu, której nie należy oceniać w kategoriach prozy realistycznej, chociaż Roth dbał o prawdę i ścisłość realiów... Pisał ją w pełni świadomości swej rychłej śmierci. Umarł, tak jak żył: w drodze, wśród ludzi, przy pisarskim stoliku.

(ze wstępu)

[Czytelnik, Warszawa 1984]

Joseph Roth, austriacki pisarz i dziennikarz żydowskiego pochodzenia, opowiadania zawarte w zbiorze „Legenda o świętym pijaku” napisał w konwencji prozy realistycznej. Dziwny to język i sposób narracji (choć oczywiście zdaję sobie sprawę, że i tłumacz miał w ostatecznym wyniku swój udział), trudny w odbiorze – te teksty nie są porywające. Momentami wydaje się, że to relacja kogoś bardzo prostego, operującego stosunkowo niewielkim zasobem słów, z licznymi powtórzeniami. Może tak właśnie opowiadał...