"»Ciąży na Kornhauserze swoiste przekleństwo – historia literatury!... – pisał parę lat temu Adrian Gleń, jeden z najważniejszych znawców tematu – kiedy pojawia się bowiem każda kolejna książka poetycka czy krytyczna autora 'Zasadniczych trudności', od razu jest ona umiejscawiana w perspektywie, uprawianej przez tegoż twórcę w latach 70., poetyki nowofalowej i jej rozmaitych odmian i mutacji«. Wniosek opolskiego badacza jest smutny i chyba jednak prawdziwy: Julian Kornhauser stał się więźniem historycznoliterackich klisz niezmordowanie reprodukowanych przez nas przy najrozmaitszych okazjach. Świadomość takiego stanu rzeczy miałem cały czas, przygotowując niniejszą publikację. [...] postanowiłem, że mój wybór wierszy Kornhausera będzie opowieścią czytelnika adresowaną do innego czytelnika – przecież poezję pisze się dla ludzi, nie dla filologów; czytanie to prywatna rozmowa z tekstem, a nie ekspedycja badawcza".
Michał Larek, ze "Wstępu"
Julian Kornhauser (ur. w 1946 r.) – poeta, prozaik, krytyk literacki, eseista, tłumacz, literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydał kilkanaście tomów wierszy (ostatnio "Origami", 2007), trzy powieści (ostatnio "Dom, sen i gry dziecięce. Opowieść sentymentalna", 1995), wiele monografii krytyczno- i historycznoliterackich oraz tomów szkiców (ostatnio "Poezja i codzienność", 2003), kilka książek z przekładami chorwackiej, serbskiej i bośniackiej poezji (ostatnio "Lament nad Sarajewem. Siedmiu poetów z Bośni: Antologia poezji bośniackiej", 1996) oraz dwa tomy wierszy dla dzieci. Redaktor naczelny "Pamiętnika Słowiańskiego", członek kilku komisji PAN i PAU, były wiceprzewodniczący Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Laureat m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1975), Europejskiej Nagrody Poetyckiej (1989) i Nagrody Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (1997). Mieszka w Krakowie.
[Wydawnictwo WBPiCAK, 2015]