Książka "Urzeczenie. Locje literatury i wyobraźni", jawi się jako przedsięwzięcie pionierskie i badawczo nowatorskie. Gromadzi obszerne studia nad językowym, literackim i kulturowym wyobrażeniem "rzeki". Tom składa się z dwudziestu artykułów (poprzedzonych wstępem redaktorów), podzielonych na pięć działów tematycznych.
Część pierwsza książki skupia się na lingwistycznych diagnozach i poszukiwaniach "językowego obrazu rzeki", a także dotarciu do "pierwotnych, prototypowych konceptualizacji rzeki w językach europejskich" (studia Niewiary, Bartmińskiego, Masłowskiej). W dalszej części – "Riverrun" – wkraczamy na obszar studiów komparatystycznych, gdzie tropimy "wodne znaki" twórczości Brodskiego, Langego, Żuławskiego, Thoreau, Joyce'a (opracowania Ślósarskiej, Dembińskiej-Pawelec, Sławka). Punktem wyjścia (w tej części) staje się namysł nad jednym z najstarszych literackich fluwialnych żywiołów – akwatyką biblijnych psalmów (Jakowska). Kolejny blok tekstów "Urzeczenia..." tworzą artykuły, w których "rzeka" staje się nie tylko punktem wyjścia do osobistych medytacji "oikologicznych" (Górny Śląsk, Mazury), lecz także zwornikiem i źródłem "przełomowej metafory" diagnostycznej (szkic Nawareckiego). Kolejna część książki kieruje czytelnika w rejony "poetyckich dorzeczy" współczesnej liryki polskiej, gdzie energie meandrującej wody znajdują ujście w studiach interpretacyjnych, poświęconych poezji Miłosza, Sebyły, Baczyńskiego, Białoszewskiego, Szymborskiej, Karpowicza i Kornhausera. Ostatni fragment tomu to – dwugłosowy, obszerny – "raport” autorstwa Doroty Wojdy i Małgorzaty Zduniak-Wiktorowicz, dotyczący "wodnych biografii" pisarstwa J. M. Rymkiewicza i stanu "nowej polskiej literatury znad rzeki".
[Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2014]