"Znamienne, jak pewne tematy pobudzają od wieków wrażliwość i pisarską, i czytelniczą. Jak choćby temat starożytnego Egiptu. Nie tak dawno pół Polski czytało »Egipcjanina Sinuhe« Miki Waltariego, teraz można się założyć, że podobnie »modną« książką stanie się utwór znanego u nas dobrze pisarza Gieorgija Gulii - »Echnaton władca Egiptu«. Akcję swej fascynującej powieści umieszcza Gulia w r. 1347 przed n.e. w okresie bezpośrednio poprzedzającym śmierć faraona. Może najmądrzejszego spośród z górą dwustu faraonów z trzydziestu dynastii, reformatora religijnego i politycznego, mecenasa sztuki, humanisty najwyższej klasy, jeżeliby posłużyć się dzisiejszym określeniem. Obok niego przepiękna żona, a wokół nurt życia, szybki, wartki, pełen zaskoczeń i niespodzianek. Fabuła powieści jest zwarta, silnie zdramatyzowana, sceneria dawnego Egiptu przekonywająca, rysunek psychologiczny postaci wyrazisty i pełny".
Eugeniusz Paukszta, "Głos Wielkopolski", 1971
"Nie pierwszy to raz postać owego faraona, reformatora religii i despoty, męża tajemniczej i pięknej Nefertiti i wroga egipskich arystokratów, pobudza wyobraźnie pisarzy. Wystarczy przypomnieć świetną książkę Miki Waltariego - »Egipcjanin Sinuhe«. Dla tych, którzy tę książkę czytali, powieść Gieorgija Gulii będzie szczególnie interesująca przez odmienny sposób spojrzenia na działalność i motywy działania faraona Echnatona".
Zdzisław Wróblewski, "Dookoła świata", 1971
"Fascynacja postacią faraona i żywa wyobraźnia pisarza po 33 stuleciach usiłującego odtworzyć epokę i jej bohatera sprawiły, że czytelnik otrzymał książkę, która z pewnością frapuje".
"Zwierciadło", 1971
[Wydawnictwo Czytelnik, 1974]