Książka: Żywot i bolesna męka Pana naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi

Niemiecka mistyczka i zakonnica Anna K. Emmerich całe życie spędziła w Westfalii. Naznaczona stygmatami męki Pańskiej kontemplacyjnie i fizycznie przeżywała cierpienia Jezusa Chrystusa. Złożona chorobą, od 1813 r. do chwili śmierci (9.11.1824) nie opuszczała łóżka, żywiąc się wyłącznie Komunią świętą i odrobiną wody. Niezwykła zdolność umacniania i pokrzepiania innych – pomimo własnych cierpień – sprawiła, że liczni odwiedzający ją pielgrzymi odnaleźli drogę do Boga. Stygmatyczka otrzymała dar poznania historii stworzenia świata z wieloma szczegółami, a zwłaszcza możliwość uczestniczenia w Drodze Krzyżowej Pana Jezusa. Podczas Mszy beatyfikacyjnej Anny 3 października 2004 r. papież Jan Paweł II powiedział:

„Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich kontemplowała bolesną mękę i śmierć Pana Jezusa Chrystusa i doświadczała jej w swoim ciele. Dziełem łaski Bożej jest to, że córka ubogich rolników, żarliwie szukająca bliskości Boga, stała się znaną »mistyczką z landu Münster«. Jej ubóstwo materialne stanowi kontrast z bogactwem życia wewnętrznego. Zdumiewa nas cierpliwość, z jaką znosiła dolegliwości fizyczne [...].
Tę siłę czerpała ona z najświętszej Eucharystii. Jej przykład sprawił, że serca ubogich i bogatych, ludzi prostych i wykształconych otwierały się i z całą miłością oddawały Jezusowi Chrystusowi. Do dziś głosi wszystkim zbawcze orędzie: dzięki Chrystusowym ranom zostaliśmy uzdrowieni”.

Spisane przez Klemensa Brentano wizje Błogosławionej po opublikowaniu stały się światowym bestsellerem. Szczególnie ubogacają objawienia związane z męką i śmiercią Pana Jezusa, przedstawione w naszej książce, a w 2003 r. stanowiące podstawę scenariusza filmu „Pasja” Mela Gibsona.

W przededniu kanonizacji Jana Pawła II lektura może stać się dopełnieniem przygotowań duchowych do tego doniosłego wydarzenia.

[[nie podano wydawcy], 2014]

Podstawa tekstu książki są kontemplacyjno-mistyczne doświadczenia i rozważania Męki Pańskiej tej sługi Bożej, spisane przez Klemensa Brentano. Pod względem językowym publikacja jest przystępna dla współczesnego odbiorcy, choć redaktor nie stroni też od pewnych wyrażeń czy fraz charakterystycznych dla starszej polszczyzny, co wydaje się nadawać tekstowi pewien specyficzny, podniosły klimat. Dzięki temu czyta się go z ogromnym zainteresowaniem, a jednocześnie szacunkiem należnym lekturze religijne...