Dodany: 01.06.2017
|
Autor: il93
„Lacrimosa. Appendix
Z przyzwyczajenia pukam
(Zawsze kiedy wchodziłem do jego pokoju,
Pukałem, pytałem, czy mogę),
Choć ojciec nigdy nie był tyranem,
Odnosiłem wrażenie, że najchętniej
Porzuciłby tę zbędną dyplomację.
Nigdy nawet nie prosił mnie o to,
Żebym wchodząc pukał,
Sam na to wpadłem, widząc,
Jak się poświęca pracy, gdy pojąłem,
Że może ją w każdej chwili przerwać
(Dla mnie przerwać wielką pracę).
I teraz pukam – w deski szalunku.
Miejscami zdrowe, miejscami zbutwiałe.
Jestem. Jestem (nic nie pojąłem).”
Radosław Kobierski (ur. w 1971 r.) poeta, prozaik, fotograf. Autor tomów poetyckich: „Niedogony” (1997), „Rzeź winiątek” (1999), „We dwójkę płyną umarli” (2002), „Południe” (2004), „Lacrimosa” (2008), zbioru opowiadań „Wiek rębny” (2000) oraz powieści „Harar” (2005), „Ziemia Nod” (2010, nominacja do nagrody TVP Kultura GWARANCJA KULTURY). Za tom wierszy „Lacrimosa” (2008) nominowany do Nagrody Literackiej GDYNIA. Jego wiersze i prozę tłumaczono m.in. na języki: angielski, włoski, niemiecki, chorwacki, węgierski. Mieszka w Chorzowie.
[WBPiCAK, 2011]