Książka: Nie mów noc

"Nie mów noc" to historia o samotności głównych bohaterów żyjących w tłumie. Ona, nauczycielka Noa, on, urbanista Neo, żyją niby razem, ale tak naprawdę odwiedzają się w swoich światach. Wspólne mieszkanie, ale osobne sypialnie... spotykają się w kuchni przy posiłkach i dyskutują o codzienności i budowie ośrodka dla narkomanów. Historia z pozoru spokojna, ale przesiąknięta uczuciami.

Kolejna powieść Amosa Oza (ur. 1939), doskonale znanego w Polsce pisarza izraelskiego, którego rangę twórczą potwierdzają liczne nagrody, m.in. Międzynarodowa Nagroda Pokoju Związku Księgarzy Niemieckich (1992) oraz literacka Nagroda Izraela (1998), przyznana z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania państwa.

Nauczycielka Noa i urbanista Teo, para głównych bohaterów „Nie mów noc” – mieszkają w niewielkim miasteczku na skraju pustyni. Subtelnie i wnikliwie analizowane relacje między obydwojgiem stanowią oś konstrukcyjną książki. Swego rodzaju testem dla tego związku, jak i dla całej lokalnej społeczności, staje się projekt budowy ośrodka dla narkomanów.

Amos Oz powiedział kiedyś: „W swoim pisarstwie zawsze starałem się ukazać najdłuższą podróż we wszechświecie. Podróż od siebie do drugiego człowieka: od mężczyzny do kobiety, od rodziców do dziecka, od brata do siostry… W tej podróży najeżonej przygodami niektórzy zapominają, dokąd zmierzają, a nawet, kim są. Ale jest to podróż najważniejsza i zasługuje na to, by się w nią wybrać…”.

[Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 2000]