Książka: Kryształowy Anioł

Takie pytanie nasuwa się po lekturze "Kryształowego Anioła". Nie będę pisać, że książka jest o Sarze, która itd., itd., bo to już napisano, i to nie raz. Chciałabym napisać troszeczkę o związkach w tej książce i z góry uprzedzam, że mogę zdradzić co nieco ze szczegółów fabuły i zakończenia, ale nie chcę ciachać tekstu "paplą", bo będzie wyglądał jak ser szwajcarski – same dziury. Wzięłam tę książkę do ręki z nadzieją na lekkie i przyjemne czytadełko na samotny listopadowy wieczór przed komink...

Nie można napisać, że Sara jest szczęśliwą młodą kobietą. Niepewna siebie i innych, z mnóstwem kompleksów, przypomina po trosze każdą z nas. Po trudnym dzieciństwie w cieniu przybranej siostry, zerwanych tuż przed ślubem zaręczynach, zamążpójściu (tym razem bardziej z rozsądku i „na otarcie łez”), niechcianej przeprowadzce do Warszawy i uświadomieniu jej przez męża, że to jeszcze nie pora na dziecko, którego ona tak pragnie, znajduje przyjaciela w postaci radiowego mikrofonu. I to jemu powierza ...

Książka z gatunku lżejszych, ale nie głupich. Podobno poważniejsze rzeczy Grochola opisywała w "Przegryźć dżdżownicę" (nie wiem, nie czytałem), a na pewno o niebo subtelniej w zbiorze opowiadań "Podanie o miłość", ale "Kryształowy anioł" naprawdę dobrze się czyta, a swoją wartość też ma. 500 stron dużym drukiem to nie jest aż tak dużo, ale bynajmniej nie dzięki wyraźnemu drukowi tak szybko się z tą książką rozprawiłem. Sprawiła to bohaterka i problemy międzyludzkie (a zwłaszcza te w związkach...

Judyta, obwołana najbardziej wpływową bohaterką literacką wolnej Polski, ma godną następczynię. Na niemal sześciuset stronach nowej, znakomitej powieści "Kryształowy Anioł" Katarzyna Grochola powołuje do istnienia Sarę. Ta inteligentna i wrażliwa trzydziestolatka, podobnie jak wielu przedstawicieli jej pokolenia, wyjeżdża z rodzinnego miasta, aby szukać szczęścia w Warszawie. Niestety – to, co jest szczęściem dla męża Sary, jej przynosi osamotnienie i rozpacz. Ogromny sukces przychodzi w najmniej spodziewanym momencie i łączy się z goryczą porażki.

Takiej powieści jeszcze nie było. W "Kryształowym Aniele" czytelnicy odnajdą niezwykłą syntezę tego, co znamy z
Nigdy w życiu!" i "Trzepotu skrzydeł": błyskotliwe dialogi, zabawne qui pro quo, ale też duszną atmosferę dramatu psychologicznego.

Sugestywny styl Grocholi sprawia, że czytając "Kryształowego Anioła", będziemy na przemian zaśmiewać się i wzruszać razem z główną bohaterką.

[Wydawnictwo Literackie, 2009]

Książka lekka i przyjemna. Pełna zaskakujących i śmiesznych sytuacji. Początek wydaje się dość nudny i przewidywalny ale kilkunastu stronach powieść zaczyna się rozkręcać. Zdradzać szczegółów nie będę. Polecam na długie jesienne wieczory.