Trzy razy państwa osi uderzały na Egipt. Ostatnia ofensywa Rommla utknęła zaledwie niecałe sto kilometrów przed Aleksandrią. Potem, późną jesienią 1942 r., Brytyjczycy przełamali niemiecko-włoskie pozycje pod El-Alamejn; niemal w tym samym czasie w Maroku i Algierii wylądowali Amerykanie, a w Rosji pojawiła się już pierwsza zapowiedź katastrofy stalingradzkiej. Kilka miesięcy później, w Tunezji, wojna w Afryce dobiegła końca.
W chronologicznym opisie wydarzeń w Afryce Północnej, a także w Etiopii, Somalii, Erytrei i Sudanie, wykorzystywane są sprawozdania obu stron, doniesienia prasowe oraz - nierzadko pochodzące ze źródeł neutralnych - komentarze, utajnione opinie i fałszywe meldunki, które prezentuje się na przemian z rzeczowo-obiektywnymi komentarzami umieszczanymi pod nagłówkiem "A było tak". Piekałkiewicz ukazuje w nich wojskowe i polityczne powiązania i współzależności oraz nadaje właściwy wymiar zdarzeniom, które w doniesieniach często przeinaczano. Przy okazji ponownie przedstawia czytelnikom mnóstwo bądź nieznanych dotąd faktów, bądź takich, które popadły w niepamięć, na przykład:
- dokładne dane na temat Compagnia Autocarrate Tedesca, ochotniczej jednostki niemieckiej, która w latach 1940-1941 walczyła po stronie Włochów,
- tajemnicze działania jednostek brytyjskich komandosów ze Special Air Service (SAS - Specjalne Siły Powietrzne), Long Range Desert Croup (LRDG - Pustynna Grupa Dalekiego Zwiadu) czy Popski's Private Army (PPA - Prywatna Armia Popskiego), akcje organizowane przez Francję Vichy w celu przyjścia z pomocą będącemu w trudnej sytuacji Afrika Korps (Niemiecki Korpus Afrykański).
Bogactwo ilustracji - w większości niepublikowany dotąd materiał zdjęciowy - przybliża Czytelnikowi przebieg działań wojskowych, kwestie życia i śmierci oraz wielkie i małe problemy dnia codziennego obu walczących stron.
Książka ta jest niezbędna każdemu, kto szybko i solidnie chciałby zapoznać się z przebiegiem walk na afrykańskich teatrach drugiej wojny światowej.
[Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski, 2007]