Jestem świeżo po lekturze pierwszej części sagi o hrabim Saint-Germain. I szczerze mogę ją polecić, ale niekoniecznie zwolennikom tematyki i gatunku, bo mam jedno, małe zastrzeżenie, mianowicie jak w tytule - gdzie te wampiry, gdzie ta wampiryczność? Na kartach książki hrabia Saint-Germain jawi nam się tylko jako tajemniczy arystokrata, nic więcej. Kilka zaledwie scen przypominających nam o jego naturze to dla mnie stanowczo za mało na ponadtrzystustronicową powieść, której głównym bohaterem ma być wampir! No i ciągle pojawiające się w książce wzmianki, że hrabia nigdy nie był widziany, gdy jadł i pił, czy to, że rzuca tajemnicze anegdotki z czasów, których bohaterowie nie mają prawa pamiętać - to też za mało, żeby poczuć tę jego wampiryczność. Jest to dla mnie największa wada tej książki. Nie wiem, być może inni nie odbierają tego tak jak ja, może widzę to tak, bo jestem po lekturze wielu innych książek o wampirach, które były aż gęste od tej fascynującej mroczności i tajemniczości, które bez wątpienia stanowią nieodłączną część wampirzego fenomenu.

"Hotelowi" nie brak tego klimatu, jest wciągający gotycki dreszczyk, są alchemicy, sataniści, stare i ukryte kaplice z bluźnierczymi symbolami, wystawne przyjęcia, zepsuta i okrutna nieraz arystokracja w swoich przepięknych posiadłościach i pieczołowite opisy strojów z epoki - coś. co dla mnie stanowiło wyjątkowo smaczny kąsek, ach, te koronki, aksamity i klejnoty :). Już choćby dla tych elementów warto przeczytać tę książkę, ale mogłaby to być po prostu dobra historyczno-kryminalna powieść o tajemniczym, zniewalającym hrabim, po prostu hrabim, nie wampirze! Myślę, że gdyby Pani Yarbro nakreśliła postać hrabiego jako wampira mocniej, wyraziściej (bo jako "zwykły" hrabia był naprawdę przekonujący), to byłoby idealnie. Oczywiście jest to powieść rozrywkowa, nie spodziewajmy się jakiegoś przełomowego, głębokiego dzieła, fabuła, choć niesamowicie wciągająca, jest w sumie przewidywalna, ale to nie jest dla mnie wada, książka w swej kategorii jest naprawdę dobra.