W 1991 r. Federacja Rosyjska (FR) jako prawny sukcesor Związku Radzieckiego przejęła zdecydowaną większość potencjału militarnego oraz uprawnienia i zobowiązania ZSRR w odniesieniu do kwestii bezpieczeństwa w wymiarze globalnym.

Tracąc znaczną część terytorium FR, zamknięta w granicach z XVI w., ulegając regionalizacji została przesunięta na północ i wschód. Dysponując znacznymi zasobami bogactw naturalnych, w warunkach głębokiego kryzysu społeczno-gospodarczego wymuszającego demilitaryzację oraz restrukturyzację gospodarki zorientowanej na potrzeby kompleksu wojskowo-przemysłowego Rosja stanęła przed koniecznością dostosowania polityki obronnej, jak i przewartościowania utrzymywanego potencjału militarnego.

[Bellona, 2015]