Echopraksja (Watts Peter)
"Posłuchaj - miał ochotę powiedzieć Brüks - 50 tysięcy lat
temu na sawannie było sobie trzech gości. Każdy usłyszał w
trawie jakiś szelest. Pierwszy pomyślał, że to tygrys, i zwiał
ile sił w nogach, i to faktycznie był tygrys, ale gość przeżył.
Drugi pomyślał, że to tygrys, i zwiał ile sił w nogach, lecz to
był tylko wiatr, więc kumple go obśmiali, że jest cykorem. Za
to trzeci pomyślał, że to tylko wiatr, olał sprawę i tygrys
zeżarł go na obiad. To samo powtórzyło się milion razy przez
tysiąc pokoleń - i po jakimś czasie już każdy zaczął widzieć w
trawie tygrysa, chociaż go tam nie było, bo nawet cykory mają
więcej dzieci niż trupy. I wychodząc od tych skromnych
początków, nauczyliśmy się widzieć twarze w chmurach i
wróżby w gwiazdach, porządek w przypadku - bo dobór
naturalny sprzyja paranoikom. Nawet teraz, w XXI wieku da
się skłonić ludzi do większej uczciwości, po prostu malując
mazakiem na ścianie parę oczu. Nawet teraz jesteśmy tak
zaprogramowani, by wierzyć, że patrzą na nas niewidzialne
istoty.
I doszło do tego, że niektórzy ludzie nauczyli się to
wykorzystywać. Malowali sobie twarze, zakładali śmieszne
czapki, potrząsali grzechotkami, wymachiwali krzyżami i
mówili: Tak, tak, w trawie są tygrysy, a na niebie twarze i
będą bardzo, bardzo złe, gdy nie będziecie przestrzegać ich
przykazań. Trzeba im składać ofiary, żeby je udobruchać,
trzeba przynosić zboże i złoto i przyprowadzać nam do
zabawy ministrantów, bo inaczej walną w was piorunem i
ześlą w Straszne Miejsce. I ludzie uwierzyli im całymi
miliardami, bo w końcu wszyscy te niewidzialne tygrysy
widzieli."