O powieści "Kocie oko" Margaret Atwood powiedzieć można wiele, ale na pewno nie to, że trudno się ją czyta. Czyta się świetnie. Atwood opowiada potoczyście, interesująco. Nie ma w tym pisarstwie fajerwerków, lecz jest wszystko to czego oczekujemy od literatury popularnej.

Są więc bohaterowie, intrygujący, nie papierowi, jest tło obyczajowe, szczegóły pozwalające na identyfikację miejsca i czasu wzbogacające narrację, jest wreszcie nienachalna analiza psychologiczna bohaterów.

Bohaterką jest kobieta w średnim wieku, malarka, która po latach wraca do Toronto, swojego rodzinnego miasta, na wystawę swoich prac. Powrót skłania do refleksji i wspomnień z dzieciństwa i młodości. A nie są to wspomnienia wesołe. Koleżanki ze szkoły bywały okrutne, pierwszy mąż okazał się egoistą. Zazwyczaj pamiętamy to, co przyjemne. Bohaterka "Kociego oka" z sympatią wspomina przeszłe zdarzenia, które nie zawsze były przyjemne dla niej. Ma jednak do nich odpowiedni dystans.
Bardzo sympatyczna książka.


Kocie oko (Atwood Margaret)