Szerzy się ostatnio maniera stosowania wzorowanej na angielszczyżnie transkrypcji nazwisk rosyjskich, bułgarskich, białoruskich, ukraińskich, serbskich i macedońskich (czyli pisanych w oryginale cyrylicą). Zapewne bierze się ona z coraz słabszej znajomości języka rosyjskiego wśród Polaków - zwłaszcza tych młodych. Tymczasem w języku polskim zasady transkrypcji nazwisk pisanych cyrylicą są jasno określone.

Można je sprawdzić tutaj:
http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629697
i tutaj:
http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629701

Zasady te dotyczą również nazwisk autorów, umieszczanych w katalogu B-NETki, a oryginalnie pisanych przy użyciu cyrylicy. Myślę, że poniższy przykład sporo wyjaśni:

Pisane cyrylicą nazwisko Ющенко (chodzi o prezydenta Ukrainy) zgodnie z polskimi zasadami transkrypcji piszemy Juszczenko
- nie Ûŝenko (to transliteracja),
- nie Yushtchenko (to tranksrypcja angielska),
- nie Iouchtchenko (to transkrypcja francuska),
- nie Juschtschenko (to transkrypcja niemiecka).