Żmichowska powinna nas zainteresować nie tylko jako Polka reagująca na głos ojczyzny pod zaborami, ale i Europejka, która konfrontowała swoje przemyślenia ze współczesnym jej światem idei europejskich, a także amerykańskich. Wskazuje na to jej zainteresowanie kwestiami kobiecymi i tworzeniem kobiecej tożsamości. Celem tego studium jest zatem przedstawienie Żmichowskiej jako myślicielki - kobiety piszącej o kwestiach kobiecych przez pryzmat dwu bliskich jej zagadnień: edukacji i religii. Analiza ta stara się odpowiedzieć, czy słusznie opisywać można pisarkę jako "feministkę" i jaki jest zasięg jej "feminizmu". Tym samym autorka książki próbuje wykazać, jak dalece feminizm jako krytyka zdradza swoje własne ograniczenia. W ramach trójczłonowego modelu edukacji-religii-feminizmu odczytuje i interpretuje główne powieści Żmichowskiej: "Pogankę", "Książkę pamiątek", "Białą Różę" inaczej niż w tradycyjnym podejściu, które skupia się na jej roli polskiej patriotki.

[Instytut Badań Literackich PAN, 2008]