Książka W.H. Boultona „Wieczność piramid i tragedia Pompei” jest wśród publikacji popularnonaukowych o archeologii pozycją klasyczną. Wydana pierwszy raz w języku angielskim w roku 1930, wielokrotnie wznawiana, w Polsce ukazuje się po raz piąty. Mimo upływu lat pozostaje nadal niezwykle frapująca dla czytelników. Nazywana przez samego autora „romansem o archeologii”, uwydatnia rzeczywiście romantykę badań naukowych w tej dziedzinie, wydobywa nawet szczegóły przygodowe i sensacyjne. Jest przy tym pokazem rzadkiej erudycji, gdyż przedstawiając dzieje odkryć archeologicznych podaje mnóstwo informacji o historii i kulturze ludów starożytnych. Brak omówienia najnowszych badań i pewna jednostronność wywodu (autor koncentruje uwagę na wykopaliskach dokonanych przez Anglików) są w obecnym wydaniu częściowo zrekompensowane nowym rozdziałem dotyczącym polskich odkryć archeologicznych, dopisanym przez tłumacza książki, wybitnego badacza i znawcę przedmiotu, Kazimierza Michałowskiego.

[Wiedza Powszechna, 1974]