Homo Sapiens powstał przypadkiem.

- Czym jest świadomość i jak powstała?
- Czy składnia języka wynika z zapisów mózgowych wcześniejszych od mowy?
- Jak nieświadomie przetwarzamy analogie?

Po trzydziestu latach od pierwszej publikacji tezy o tym, że mózg ludzki powstał przypadkiem jako efekt uboczny adaptacji niezwiązanej z myśleniem, to całkowicie nowe podejście do problemu powstania człowieka po raz pierwszy jest publikowane w formie książki, która zawiera propozycje odpowiedzi na te, a także inne pytania. Teoria o przypadkowym powstaniu mózgu człowieka jest bez precedensu w literaturze światowej.

Przedstawiona w książce teoria ma źródło w teoretycznej pracy Johna von Neumanna o tworzeniu niezawodnych systemów z zawodnych elementów. Według autorów zasadę tę "wykorzystała" ewolucja w formie adaptacji chroniącej mózg hominidów przed skutkami przegrzewania podczas uporczywych polowań metodą wytężonego, długotrwałego, uporczywego marszobiegu w stepowiejącym środowisku tropikalnej sawanny Afryki Wschodniej w epoce późnego pliocenu, a także wczesnego i środkowego plejstocenu.

Przekształcony mózg według teorii von Neumanna jest większy, a neurony są w nim dużo intensywniej między sobą łączone. Te właśnie cechy ma mózg człowieka w porównaniu z mózgiem szympansa, a ponadto, jako efekt uboczny, jest znacznie sprawniejszy w myśleniu.

Jest to książka wielowątkowa, o interdyscyplinarnym charakterze, przeznaczona dla tych wszystkich, dla których pytania "skąd przyszliśmy?" i "kim jesteśmy?" są istotne.


Konrad Fiałkowski - profesor zwyczajny nauk komputerowych. Uczestniczył w zespole tworzącym oprogramowanie pierwszego polskiego komputera o nazwie XYZ (1959). Pracując na University of Pennsylvania (1968) prowadził jedne z pierwszych prac związanych z algorytmami genetycznymi. Pracownik naukowy, a następnie profesor Politechniki Warszawskiej (1962-1975; projektodawca maszyny cyfrowej do zastosowań biomedycznych o nazwie ANPOS); dyrektor Instytutu Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej (1975-1981); Chief Informatics Unit w UNIDO w Wiedniu (1987-1996), profesor w Rensselaer Polytechnic Institute, Troy, N.Y. (1996-2007). Opracował projekt konceptora - maszyny bez liczb i arytmetyki przetwarzającej koncepty. Obszary badawcze: architektura maszyn cyfrowych, reprezentacja wiedzy, modelowanie procesów ewolucyjnych i zastosowanie podejścia systemowego w antropologii. Obecnie (od 1997) profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Tadeusz Bielicki - profesor antropologii, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. W latach 1959-1960 pracował jako stypendysta Fundacji Rockefellera w Zakładzie Antropologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (USA), a w latach 1967-1968 jako profesor na Wydziale Antropologii Waszyngtońskiego Uniwersytetu Stanowego (WSU). Współautor oficjalnej Deklaracji UNESCO w Sprawie Ras i Rasizmu (1964). Dyrektor Zakładu Antropologii PAN (1971-2002), przewodniczący Wydziału Nauk Biologicznych PAN (1999-2003), wiceprezydent Europejskiej Unii Antropologów (1992-1996). Obszary badawcze: antropologiczne przejawy rozwarstwienia społecznego ludności i międzypokoleniowe zmiany ostrości tego rozwarstwienia; darwinowskie i niedarwinowskie rodzaje zachowań społecznych człowieka.

[Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008]