Sięgnęłam po tę książeczkę, bo lubię wydawnictwo Muza ;) i była niegruba, a ja nie miałam wiele czasu. Poza tym, od kiedy poznałam Marqueza, chciałam także sięgnąć po Cortaza, Llosę i Carpentiera.

Komiczna, szalona, dziwna. Taka jest ta książka, czyta się ją z nieustannym uśmiechem na ustach. Szczególnie zapadł mi w pamięci pomysł zawiązania supełka na włosie, spuszczenia go do umywalki, a potem odnalezienia go (poprzez rozkręcenie kanalizacji u siebie, u sąsiada, ewentualnie poszukiwania w miejskiej
sieci kanalizacyjnej).

"O kronopiach.." pełna jest takich absurdalnych i niedorzecznych pomysłów, ale to sprawia, że odrywając się od praktycznego i uporządkowanego życia, gdzie nie ma ani odrobiny szaleństwa, sami chcemy zrobić coś podobnego jak jej bohaterowie.