Witam!
Wiem, ze do dość żałosne z mojej strony, ale bibliografia na już mnie do tego zmusza.
Mam ogromną prośbę. Czy ktoś mógłby podać mi namiary na ten cytat z "Niewiedzy" M.Kundery:


"Oto jeszcze jedna tajemnica pamięci, bardziej fundamentalna od innych: czy wspomnienia mają jakąś wymierną objętość czasową? czy toczą się w czasie? Pragnie odtworzyć w pamięci ich pierwsze spotkanie: widzi schody prowadzące do piwiarni w podziemiu; widzi kilka par w żółtym półmroku; i widzi ją, swą przyszłą żonę, która siedzi naprzeciw niego ze szklanką wody w ręku, wbija w niego wzrok i nieśmiało się uśmiecha. Przez długie minuty obserwuje jak trzyma szklankę, jak się uśmiecha, bada tę twarz, tę rękę i przez cały czas ona się nie poruszy, nie uniesie szklanki do ust, niczego nie zmieni w swym uśmiechu. I w tym tkwi groza: przeszłość, którą pamiętamy, pozbawiona jest czasu. Nie można odtworzyć miłości tak, jak czyta się drugi raz książkę czy drugi raz ogląda film. Martwa, żona Jozefa nie ma żadnego wymiaru, ani materialnego, ani czasowego."

Najlepiej stronę lub rozdział
kartkuje ja ciągle i nie mogę znaleźć.
Bardzo byłbym wdzięczny.
pozdrawiam