Rec. Dorota Tukaj
Ocena: 6/6

Pisarzy z wyrobioną już marką można podzielić na dwie zasadnicze podgrupy. Pierwsi uwielbiają eksperymentować z treścią i formą, w związku z czym, póki żyją i tworzą, każde kolejne ich dzieło może być totalnym zaskoczeniem (wspomnijmy tutaj Cortazara czy Nabokova). Drudzy, zdawałoby się, stale piszą tak samo i o tym samym (u Axelsson zawsze znajdziemy rodzinny dramat, u Munro codzienność kanadyjskiej prowincji z połowy XX w., u Myśliwskiego bohatera rozliczającego się z własnym życiem z perspektywy paru dziesiątków lat), a mimo to za każdym razem wywołują u czytelnika jakiś rodzaj wstrząsu emocjonalnego, zachwycają umiejętnością ujęcia w słowa najtrudniejszych do wyrażenia myśli i najsilniejszych doznań. Do tej drugiej grupy należy i Khaled Hosseini.

Cała recenzja w biblionetkowym magazynie Literadar, poniżej: