„Jesteś tu” – podążała za mną rozżarzona kropka na kolejnych mapkach. Zastanawiałem się, co by się stało, gdybym w tej chwili rzucił się z któregoś okna. „Jesteś tu” wskazałaby strzałka na asfalcie miejsce, w którym wykrwawiłbym się przez moją rozbitą głowę? Czy też stopniowo legenda zaczęłaby się przeobrażać w „Zaczyna cię tu nie być”, „Ledwie tu jesteś”, „Już cię tu nie ma”, „Nie ma cię”?*


---
* José Carlos Somoza, "Dafne znikająca", tłum. Agnieszka Mazuś, wyd. Muza SA, 2004.