Wiem na pewno, że w dzieciństwie często czytano mi "Tajemniczy ogród". Samych momentów czytania nie potrafię sobie przypomnieć, ale wiem, że po pewnym czasie znałam go nieomal na pamięć - niektóre fragmenty słowo w słowo. I wtedy to ja zaczęłam rozsiadać się z książką na kolanach lub w małych rączkach i opowiadałam "Tajemniczy ogród" rodzicom udając, że czytam. A oni udawali, że nie wiedzą, iż ja udaję. Z zapartym tchem wysłuchiwali mojego "czytania", a ja byłam dumna jak mały pawik.

Bardzo kochałam "Tajemniczy ogród".