Eliza to wyważona domatorka prowadząca nieprzynoszący większych zysków sklepik, Adam - niespokojny duch, miłośnik sportów, który najchętniej ciągle przebywałby w podróży. Poznajemy ich w momencie, w którym po siedmiu latach małżeństwa decydują się na rozwód. Można powiedzieć, że powodem jest niedopasowanie sposobów na życie. Namiętność między nimi dawno wygasła, Eliza pogrąża się we frustracji, Adam czuje się jak uwiązany na smyczy. Zgodnie dochodzą do wniosku, że lepiej wychodzi im przyjaźń i rozwodzą się. A jednak ich drogi ciągle się przecinają. Podczas jednego ze spotkań byli małżonkowie zakładają się o to, które z nich prędzej znajdzie właściwego partnera dla drugiej osoby.

I tu zaczynają się komediowo-romantyczne perypetie, które Kołakowska świetnie opisuje. Oboje próbują sobie poukładać życie na nowo. On wreszcie jest wolny, ona znajduje nową pracę i przypadkowo poznaje interesującego mężczyznę, a równocześnie każde z nich chce wygrać zakład. Jednak umawianie randek często kończy się zabawną katastrofą.

Jest wiele książek o rozpadających się małżeństwach (magiczna siódemka odgrywa tu niebagatelną rolę). Agata Kołakowska zaproponowała przyjazny rozwód, który z początku wydaje się najlepszym rozwiązaniem, ale w konsekwencji przynosi tylko pozorne szczęście. W tej historii - przynajmniej w pierwszej części - nie ma nadmiernego eksponowania dramatyzmu, jest natomiast zaprawiona sporą dawką humoru zwyczajność. Bo Adam i Eliza to ludzie zwyczajni, niespecjalnie się wyróżniający, tacy, których spotykamy na co dzień (choć pod względem psychologicznym znacznie lepiej naszkicowany jest Adam). Prostota tej historii, jej swojskość i ciepło sprawiają, że "Siódmy rok" świetnie się czyta. Jest to jednocześnie książka, która może dawać do myślenia - bo dramatyzm ukrywa się właśnie między wierszami o pospolitym życiu czy gdzieś w puentach humorystycznych historyjek.

Jednak w tej beczce miodu znajduje się również łyżka dziegciu - miejscami akcja wyraźnie przyspiesza (zwłaszcza w drugiej części), co odbija się negatywnie na historii i rysunku psychologicznym bohaterów. Nawet tak ewidentnie dramatyczne momenty jak Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu zostają zamknięte w kilku streszczających akapitach i potraktowane bardzo powierzchownie, a szkoda, bo na takim pośpiechu powieść wiele traci.

Mimo wszystko warto przeczytać "Siódmy rok", bo to niebanalna opowieść z ciekawym problemem i zwyczajnymi bohaterami (do których łatwo się czytelnikom zbliżyć). Być może ktoś z was odnajdzie w problemach Adama i Elizy swoje własne. Być może niektórzy zrelaksują się przy lekturze, nieraz się zaśmieją, przemyślą pewne kwestie ze swojego życia, wyniosą z tej historii jakąś naukę na przyszłość. Pomimo paru wad, książka ta jest warta czasu poświęconego na jej czytanie. A Agata Kołakowska pozostaje ciekawą autorką, wciąż rozwijającą się pod względem pisarskim (czego dowodem jest jej najnowsza powieść "Niechciana prawda", którą również serdecznie polecam).