Dzieło jednego z najwybitniejszych filozofów niemieckich Artura Schopenhauera (1788-1860) jest prostym i jasnym wykładem o tym, jak żyć, aby osiągnąć szczęście w świecie pozbawionym sensu, złym i pełnym cierpienia.


"»Ani kochać, ani nienawidzić« - w tym zawiera się połowa życiowej mądrości; »Nic nie mówić i w nic nie wierzyć« - oto druga połowa".

"Samotność jest przeznaczeniem wszystkich wybitnych duchów: od czasu do czasu boleją nad nią, zawsze jednak ją wybiorą jako mniejsze zło".

"Grzeczność jest roztropnością, niegrzeczność - głupotą; robić sobie przez to wrogów bez potrzeby i z własnej woli jest takim samym szaleństwem jak podpalenie własnego domu".

[Czytelnik, 1997]